Κώστας Σαμαράς
«Α, καισαρική ε; Άρα είναι σαν να μη γέννησες. Πρέπει να ήταν ευχάριστο που επέλεξες την εύκολη λύση!»
Α, φυσικά! Μπήκα εκτάκτως για καισαρική γιατί με έτσι βόλευε. Ήταν πολύ άνετα να προσπαθώ για 38 ώρες στην αίθουσα τοκετού μέχρι που το μωρό μου δεν άντεξε την πίεση και η κάθε σύσπαση έκανε την καρδιά του να σταματάει!
Στην αρχή οι γιατροί μου είπαν ότι όλα πήγαιναν θαυμάσια και δεν υπήρχε λόγος να κάνω καισαρική. Μετά, μου ανακοίνωσαν ότι ήταν η μοναδική λύση. Τι κι αν δεν είχα άλλη επιλογή για να σώσω το μωρό μου; Και φυσικά η επέμβαση είναι πανεύκολη, όσο και το να αναρρώσεις από αυτήν!
ΛΑΘΟΣ! Φυσικά, τα σχόλια αυτά είναι ειρωνικά!
Ήταν ό,τι πιο επίπονο έχω βιώσει στη ζωή μου. Πλέον ανήκω στην κατηγορία των γυναικών που έχουν αυτήν την ουλή που αποδεικνύει ότι με «έκοψαν» για να φέρω στον κόσμο το παιδί μου και ότι είμαι ακόμη ζωντανή για να λέω την ιστορία μου (κι όμως, μπορεί να πεθάνεις από αυτό, ξέρετε).
Το να βγαίνει απ’ το σώμα σου ένα μωρό μέσα από μια τομή μόλις 5 εκατοστών, που έχει κοπεί, έχει τραβηχθεί και έχει «σκίσει» το λίπος, τους μύες και τα όργανά σου (που τα αφήνουν στο τραπεζάκι δίπλα σου γιατί οι γιατροί συνεχίζουν να σε ψαχουλεύουν μέχρι να βρουν το μωρό) είναι μια πολύ διαφορετική εμπειρία απ’ αυτή που φανταζόμουν για τη γέννηση του γιου μου.
Εντυπωσιακή καισαρική: Αυτό το μικρό αγόρι γεννήθηκε μόνο του – χωρίς τη βοήθεια των γιατρών! (βίντεο)
Δεν ήταν καθόλου ευχάριστο. Ούτε τώρα είναι.
Χρησιμοποιούμε τους μύες της κοιλιάς για τα πάντα, ακόμα και για να κάτσουμε. Φανταστείτε, λοιπόν, πώς είναι να μην μπορείς να τους χρησιμοποιήσεις γιατί πολύ απλά ο γιατρός τους «έκοψε». Φανταστείτε πώς είναι να είσαι σ’ αυτή την κατάσταση για έξι εβδομάδες, γιατί το σώμα σου πρέπει να επουλώσει τις πληγές μόνο του.
Όταν η πρώτη νοσοκόμα σου είπε να προσπαθήσεις να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι και ο πόνος ήταν αφόρητος γιατί σου ξέσκισαν το σώμα και μετά σε έραψαν, καταλαβαίνεις πόσο ειρωνικό είναι να σου λένε ότι επέλεξες τον εύκολο δρόμο!
Είμαι πολύ δυνατή γυναίκα και αυτό το ξέρω στα σίγουρα. Όχι μόνο για μένα, αλλά για τον υπέροχο γιο μου και θα ξαναπερνούσα την ίδια διαδικασία κάθε μέρα για να είμαι σίγουρη ότι θα μπορώ να τον βλέπω να χαμογελάει.»
