Μητέρα φωτογραφίζει κρυφά ένα αγόρι να παίζει με τον γιο της. Πλέον, ψάχνει να τον βρει…
Η Κάτια και ο σύζυγός της, πετούσαν στα σύννεφα όταν έμαθαν ότι θα γίνουν γονείς. Η εγκυμοσύνη πήγε πολύ καλά και λίγους μήνες αργότερα είχαν το αγοράκι τους στο σπίτι.
Μόλις όμως ο Κάντεν έφτασε το 1μιση έτος, συνειδητοποίησε ότι δεν μεγάλωνε με φυσιολογικούς ρυθμούς, όπως τα υπόλοιπα παιδάκια της ηλικίας του. Η διάγνωση; Ο μικρός υποφέρει από νωτιαία μυϊκή ατροφία, τύπου 2. Δε θα μπορέσει ποτέ να περπατήσει χωρίς βοήθεια, θα ανασηκώνεται με μεγάλη δυσκολία και… δε θα μεγαλώσει ποτέ!
Όσο όμως η Κάτια παλεύει για τον γιο της, άλλο τόσο προσπαθεί και ο μικρός Κάντεν . Κάθε μέρα κάνει ένα ακόμη μικρό βήμα, μαθαίνει να κάθεται και να σηκώνει τα χεράκια του, ώσπου τελικά να μπορέσει να χρησιμοποιήσει ένα αναπηρικό καροτσάκι.
Μητέρα και γιος πηγαίνουν μαζί στο μουσείο και το ενυδρείο, όπου μπορεί άνετα να περιηγηθεί μόνος του στου χώρους.
Μέχρι που μια μέρα, είδε τον Κάντεν να παίζει σε μία έκθεση – όσο μπορούσε – ενώ εκείνη τον παρακολουθούσε από μακριά, αφήνοντάς τον να ανακαλύψει το παιχνίδι μόνος του. Ξαφνικά, ένα μικρό αγόpι πλησίασε τον γιο της και έκανε κάτι που συγκίνησε την Κάτια τόσο πολύ, ώστε αποφάσισε να τους τραβήξει κρυφά φωτογραφία για να την μοιραστεί με όλο τον κόσμο.
Στην προσωπική της σελίδα στο Facebook γράφει:
ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ: ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ, ΑΛΛΑ Σ” ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΟΣ! ΑΦΗΣΕΣ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕΣ ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΜΠΑΛΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΩΜΑ, ΟΤΑΝ ΕΙΔΕΣ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ. ΔΕΝ ΡΩΤΗΣΕΣ ΤΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ Η ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ. ΕΙΔΕΣ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΝ. Ο KADEN ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ: ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΕΞΥΠΝΟΣ. Σ” ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΟ ΜΟΧΛΟ ΟΤΑΝ ΕΙΔΕΣ ΟΤΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΕΙΣ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ, ΑΛΛΑ Σ” ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
Σε συνέντευξή της αργότερα, η μητέρα εξήγησε πως δεν είναι κακό να ρωτάνε για την κατάσταση του Kaden, αλλά αυτή η στιγμή ανεμελιάς με έναν φίλο, χωρίς να βομβαρδίζεται από ερωτήσεις, ήταν απλά ανεκτίμητη. Το να τον βλέπουν και να του φέρονται σαν ένα φυσιολογικό παιδί είναι πολύ σημαντικό για τον γιο της.