Κώστας Σαμαράς
Τα ιδιαίτερα συναισθήματα που «έτρεφε» για μία… κατσαρίδα επισφράγισε μετά το θάνατό της ένας νεαρός Ιάπωνας. Πώς; Τράφηκε με την ίδια!
«Τώρα η Λίζα μένει μόνιμα στην καρδιά μου και συνεχίζει να ζει ως κομμάτι μου» εξηγεί ο 25χρονος για την «πρώτη του αγάπη» και… παντοτινή!
Γιατί μπορεί πολλοί λαοί στο μάταιο τούτο κόσμο να έχουν εντάξει τα έντομα στο… μενού τους, όχι όμως και στην γκάμα των σχέσεών τους. Όπως τουλάχιστον τις έχουμε οι περισσότεροι (θέλουμε να πιστεύουμε) στο μυαλό μας, γιατί σίγουρα ο Γιούτα Σινοχάρα δεν είναι ένας από εμάς!
Και πώς όχι όταν ο νεαρός Ιάπωνας δεν προτρέπει απλά εδώ και αρκετά χρόνια τους συνανθρώπους του να δοκιμάσουν πιάτα με κατσαρίδες, γρύλους και μυρμήγκια, μέσω των λογαριασμών του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά το έχει προχωρήσει πολλά βήματα παραπέρα! Και σίγουρα, πιο… δυσκολοχώνευτα για εμάς και από τα ίδια του τα πιάτα.
Αφού λοιπόν άρχισε να τρώει διαφόρων ειδών έντομα από τα παιδικά του χρόνια (αρχικά κρυφά γιατί ντρεπόταν), στα 19 του έγινε πιο «αποκαλυπτικός» σχετικά με την ασυνήθιστη αυτή πτυχή της διατροφής, αλλά και της ζωής του.
Αιτία ήταν η ανακοίνωση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών που συνιστούσε την εισαγωγή εντόμων στις διατροφικές συνήθειες ορισμένων πληθυσμών, ως μέσο καταπολέμησης της πείνας και των οικολογικών επιπτώσεων της κτηνοτροφίας. Κάτι που του έδωσε δύναμη να βγει και να μιλήσει ανοιχτά για το πάθος του, το οποίο ωστόσο ήταν αδύνατο να «ασφυκτιά» στα στενά όρια της διατροφής.
Με τα χρόνια έτσι, ο 25χρονος βρήκε και άλλους… ομοϊδεάτες με την ίδια αγάπη για τα έντομα (και τη γεύση τους), διοργανώνοντας λουκούλλεια γεύματα με την αγαπημένη τους τροφή και ανταλλάζοντας συνταγές.
Μόνο που κάποια στιγμή, ο Σινοχάρα βρήκε τη μία και μοναδική (έστω και… κατσαρίδα), η οποία (έστω και προσωρινά) δεν κατέληξε στο πιάτο του. Ο εντομοφάγος είδε πολλά περισσότερα από έναν εκλεκτό μεζέ σε μια κατσαρίδα, αποδεικνύοντας την ιδιαίτερη τρυφερότητα που νιώθει απέναντι στο φαγητό του!
Την περίεργη σχέση έφερε ο ίδιος στο φως της δημοσιότητας, αποκαλύπτοντας πρόσφατα σε συνέντευξή του ότι στο παρελθόν είχε συνάψει κάποιου είδους «ερωτική σχέση» με μια κατσαρίδα, την οποία είχε πάντα κοντά του ως κατοικίδιο. Μέχρι που τους χώρισε ο θάνατος…
Η Λίζα ήταν αφρικανικής προέλευσης, ενώ ο νεαρός Ιάπωνας την είχε παραγγείλει από τη Μαύρη Ήπειρο, με (αρχική) πρόθεση να την φάει.
Όταν ωστόσο την αντίκρισε, φαίνεται πως κάτι μέσα του… σκίρτησε, αποφασίζοντας να καθυστερήσει το μαγείρεμά της.
Παρ ΄όλο πάντως που η ιδιόμορφη σχέση παρέμεινε πλατωνική, ο Σινοχάρα τής είχε προσδώσει ρομαντικό χαρακτήρα, ισχυριζόμενος ότι μπορούσε να επικοινωνήσει σε πολλά επίπεδα με την κατσαρίδα του.
Δυστυχώς όμως, αν και η Λίζα πέθανε μετά από μόλις ένα χρόνο στο νέο της σπίτι, ο Ιάπωνας δεν το έβαλε κάτω.
Συντετριμμένος όπως ήταν σκέφτηκε ότι μπορούσε επιτέλους να τη φάει και να μείνει για πάντα στην καρδιά του (άσχετα αν δεν πήγε εκεί).
«Τώρα η Λίζα μένει μόνιμα στην καρδιά μου και συνεχίζει να ζει ως κομμάτι μου» εξηγεί ο 25χρονος, ο οποίος αναφέρεται στην αφρικανική κατσαρίδα ως… τον πρώτο του έρωτα.
