Στη σκέψη μιας μητέρας εμφανίζεται το ερώτημα: “Ο 8χρονος γιος μου έχει την επιθυμία να κοιμάται καθημερινά στο κρεβάτι μαζί μας. Πώς πρέπει να αντιδράσω;”. Αυτή η ανησυχία φτάνει στα αυτιά της έμπειρης ψυχολόγου Ρομίνας Σαλούστρου, που προσφέρει τις σοφές σκέψεις της βασισμένες στη γνώση και την πολυετή εμπειρία της στον χώρο της ψυχολογίας.
Η ερώτηση της μητέρας:
“Ο γιος μου είναι 8 χρονών και δεν θέλει να κοιμάται μόνος του στο δωμάτιό του. Όταν πλησιάζει η ώρα του ύπνου είναι θλιμμένος και μας παρακαλάει να κοιμηθεί μαζί μας. Δεν έχει προηγηθεί κάποιο περιστατικό που να δικαιολογεί αυτή την φοβία του. Πιστεύω ότι του έχει γίνει εμμονή. Έχει κολλήσει στον πατέρα του επειδή του κάνει τα χατίρια ενώ εγώ είμαι πιο αυστηρή. Γενικά είναι ένα πολύ ώριμο, ευαίσθητο και συμπονετικό σαν παιδί. Τι μπορούμε να κάνουμε για να το ξεπεράσει;”
Η απάντηση της Ρομίνας Σαλούστρου:
“Αγαπητή αναγνώστρια,
Ο υπέροχος γιος σας φαίνεται ότι έχει πολλή έγνοια για τους γονείς του, όπως όλα τα παιδιά άλλωστε. Εάν μέχρι σήμερα κοιμάστε όλοι μαζί, έχει λάβει το μήνυμα ότι εξυπηρετεί κάτι όταν είναι ανάμεσα σας. Αυτό, παρότι μοιάζει να το ζητάει, αποτελεί ταυτόχρονα ένα μεγάλο βάρος για το παιδί.
Ο προσωπικός χώρος και χρόνος, τόσο για τον γιο σας όσο και για το ζευγάρι, είναι ζωτικής σημασίας. Δε χρειάζεται να είστε αυστηροί για να τα καταφέρετε. Αυτό που χρειάζεται είναι να είστε σταθεροί. Με τρυφερότητα λοιπόν, και συνέπεια, φροντίζετε να του εξηγήσετε πόσο υπέροχο είναι που μεγαλώνει και μπορεί να κάνει όλο και περισσότερα πράγματα μόνος του, όπως επίσης και να κοιμάται! Ζητήστε του να σας πει πως θέλει να φτιάξετε το δωμάτιο του.
Είναι πολύ σημαντικό να αναπλαισιώνετε κάθε αναπτυξιακό του βήμα, ώστε να μην το βιώνει ως εγκατάλειψη, αλλά ως τρυφερό σπρώξιμο κι εμπιστοσύνη για προχώρημα! Επιπλέον, έχετε πάντα έγνοια για τη σχέση με τον σύντροφό σας, καθώς αυτή η μακρόχρονη συγκοίμηση έχει κόστος σε πολλά επίπεδα.
Σας ευχαριστώ”