Πέγκυ Σκουλού
Ο Ψυχοθεραπευτής/Σεξολόγος Dr. Γιώργος Λάγιος απαντά στα ερωτικά προβλήματα της Νάντιας!
Τα προβλήματα της Νάντιας:
«Είμαι 43 ετών και παντρεμένη 17 χρόνια. Ο σύζυγός μου έκανε ένα τατουάζ πριν από ενάμιση χρόνο. Μου έκανε εντύπωση γιατί δεν είχε πει ποτέ ότι ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο. Κατέληξε λοιπόν με μια μαργαρίτα αριστερά στο στήθος του. Κάποια στιγμή τον συνόδευσα, μετά από αρκετή γκρίνια από την πλευρά του, σε ένα επαγγελματικό κάλεσμα και εκεί γνώρισα τη συνάδελφό του, τη Μαργαρίτα.
Η σχέση μας περνούσε κρίση τον τελευταίο καιρό και δεν ήταν λίγες οι φορές που αναρωτιόμουν αν υπάρχει τρίτο πρόσωπο. Όταν άκουσα το όνομά της, το ένστικτό μου δεν με άφηνε να ησυχάσω. Τον ρώτησα ευθέως αν με απατάει με τη Μαργαρίτα και εκείνος το παραδέχτηκε λέγοντάς μου ότι είναι μαζί δύο χρόνια αλλά το έχει μετανιώσει και δεν θέλει να χωρίσουμε. Είμαι συντετριμμένη. Τι να κάνω; Διαζύγιο ή συγχώρεση; Το δίλημμα για μένα είναι τεράστιο».
Η απάντηση του γιατρού:
«Αγαπητή Νάντια,
Τρίβω τα μάτια μου για να σιγουρευτώ ότι διαβάζω σωστά. Μου λες ότι ο σύζυγός σου έχει σχέση δύο χρόνια ενώ είστε παντρεμένοι; Θα ήθελα πάρα πολύ να έβλεπα την έκφραση του προσώπου σου την ώρα που το εκστομίζεις. Αναρωτιέμαι ποια είναι η συναισθηματική σου κατάσταση. Μέσα στο ερώτημά σου περιγράφεις τη σκέψη σου, αλλά πουθενά το συναίσθημά σου. Να σου πω το δικό μου συναίσθημα; Έκπληξη. Να σου πω κι άλλο ένα; Περιέργεια. Σε ποιο σύμπαν ζούμε μαζί με έναν άνθρωπο σε μη μονογαμική σχέση χωρίς να το έχουμε συμφωνήσει; Έχουμε κάποιο δίλημμα όταν μας λέει πως επί δύο χρόνια βρίσκεται σε μια άλλη σοβαρή σχέση; Και αν τυχόν δεν είναι σοβαρή, τουλάχιστον από τη δική του πλευρά τα συναισθήματα είναι πολύ βαθιά. Διαφορετικά δεν κάνεις τατουάζ.
Δεν είσαι 15 χρόνων και ερωτεύτηκες στη Μύκονο. Άρα δεν μιλάμε μόνο για μια σεξουαλική απιστία, μιλάμε και για συναισθηματική απιστία. Μιλάμε για ολοκληρωμένη εξαπάτηση.
Μου αναφέρεις πως τον τελευταίο καιρό περνούσατε μια κρίση και αναρωτιόσουν αν υπάρχει τρίτο πρόσωπο. Αναρωτιόσουν γιατί δεν κάνατε σεξ; Αναρωτιόσουν γιατί δεν απαντούσε στο τηλέφωνο; Αναρωτιόσουν γιατί δεν σε είχε ανάγκη; Γιατί είχε αλλάξει; Γιατί είχατε απομακρυνθεί; Εγώ δεν αναρωτιέμαι καθόλου για τους λόγους που κάποιος είναι άπιστος. Το βλέπω κάθε μέρα στο γραφείο μου. Το βλέπω ακόμα και σε σχέσεις που δεν έχουν κανένα θέμα φαινομενικά. Αυτό όμως που με κάνει και αναρωτιέμαι είναι πού στο καλό έχει πάει η αγάπη για τον εαυτό σου, η εκτίμηση
για το πρόσωπό σου και ο αυτοσεβασμός; Πού έχει πάει η λογική σου και τα στάνταρ σου;
Δεν υπάρχει δίλημμα και δεν είναι θέμα συγχώρεσης. Αν δεν ακούσω πως στο παρελθόν έχεις κάνει κι εσύ κάτι ανάλογο και σε έχει συγχωρέσει, αν δεν ακούσω πως σε έπιασε στο κρεβάτι με άλλον, γενικά αν δεν ακούσω κάτι πολύ χοντρό για το οποίο σε συγχώρεσε, δεν θέλω να μιλήσω για δίλημμα. Γιατί ακόμα κι αν μου πεις ότι τον τελευταίο καιρό δεν είχες διάθεση να κάνετε σεξ, είχες ένα προσωπικό πρόβλημα λόγω του οποίου απομακρύνθηκες και με κάποιον τρόπο, τέλος πάντων, έχεις ένα μερίδιο ευθύνης, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται ένας άντρας να βρεθεί σε μια σχέση δύο ολόκληρων ετών μέσα στον γάμο του.
Επειδή όμως ανέφερες τη λέξη «συγχώρεση» θα σου πω ότι, ακόμα κι
αν χωρίσεις, έχεις τη δυνατότητα να συγχωρήσεις. Όταν συγχωρούμε αφαιρούμε τη δύναμη που έχει ο άλλος πάνω μας να μας πονάει. Οπότε «συγχώρεση» δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσεις να είσαι μαζί του. Φυσικά υπάρχει και η υπέρτατη συγχώρεση, οπότε φερόμαστε σαν να μην έχει γίνει ποτέ το περιστατικό και σαν να μην έχουμε μάθει καν αυτό που μας έκανε. Αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να είσαι άγιος, ούτε καν… Λάγιος, για να το καταφέρεις.
Κλείνοντας, επειδή υπάρχει περίπτωση να ακούσω το γνωστό «μα, εγώ τον θέλω», θα σου πω το εξής:
Εσύ και μόνο εσύ αποφασίζεις τι θα κάνεις, αλλά όταν κάποιος επιθυμεί κάτι που δεν είναι προς το συμφέρον του κάνει κακό στον εαυτό του. Εγώ δεν μπορώ να συμφωνήσω και δεν θα μπορούσα ποτέ να αναλάβω μια περίπτωση όπου έχουμε διαφορετικούς στόχους. Ο στόχος μας πρέπει να είναι κοινός και να προωθεί την υγεία, την ευημερία, την εξέλιξη της σχέσης και της ατομικότητας. Επειδή δεν συντρέχουν αυτά στη δική σου σχέση, εγώ θα σου πρότεινα να πας στον καθρέφτη του μπάνιου σου και, αφού κάνεις την αυτοκριτική σου, να πάρεις την απόφαση που φαίνεται πιο δύσκολη, αλλά πιο συμφέρουσα για σένα.
Μην πιστέψεις το προσωρινό σου συναίσθημα. Σκέψου όχι μόνο το τι συμβαίνει τώρα, αλλά το τι σημαίνει όλο αυτό για σένα και για το μέλλον σου. Αν χωρίσεις, κλάψε όσο θέλεις στο πάτωμά σου και, όταν σηκωθείς και βρεις έναν άνθρωπο με τον οποίο θα ανοίξεις έναν νέο κύκλο σύνδεσης, πήγαινε ξανά στον καθρέφτη και πες “ευχαριστώ” στον εαυτό σου που πήρες αυτή την απόφαση».
