Κώστας Σαμαράς
Από τον Κώστα Αλεξανδρόπουλο
Την άποψη να μοιραστούμε τα λιμάνια της Θεσσαλονίκης και της Καβάλας με τους Σκοπιανούς εξέφρασε ο ευρωβουλευτής Δημήτρης Παπαδημούλης.
Για «ώρα ευθύνης», με τελικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον, κάνει λόγο σε παρέμβασή του ο Δημήτρης Παπαδημούλης. Image: Supplied
ΟΠΩΣ ανέφερε στην πρωινή εκπομπή Weekend on line του Δημήτρη Τάκη και της Γεωργίας Σκιτζή στα Παραπολιτικά FM, την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, τα λιμάνια της Θεσσαλονίκης και της Καβάλας είναι μεν ελληνικά, αλλά έχουν σε αυτά δικαιώματα και τα Σκόπια. Γι’ αυτό και πρέπει, εν όψει μάλιστα της μελλοντικής ένταξης των Σκοπίων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, να τα μοιραστούμε με τους Σκοπιανούς.
Είπε μάλιστα πως αυτό θα γίνει παραχωρώντας στα Σκόπια την Εγνατία Οδό, ώστε να υπάρχει ένας δίαυλος εντός ελληνικού εδάφους που θα επιτρέπει στους Σκοπιανούς την ελεύθερη πρόσβαση στα δύο λιμάνια για να τα χρησιμοποιούν όπως θέλουν. Όπως είπε, δεν βλέπει το λόγο να αρνείται η Ελλάδα την έξοδο των Σκοπίων στο Αιγαίο, αφού όλοι είμαστε μια μεγάλη βαλκανική οικογένεια, που εντάσσεται στην ακόμα μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικογένεια. Το να μην μπορούν οι Σκοπιανοί να κάνουν ελεύθερη χρήση των δύο λιμανιών είναι απάνθρωπο και αντιδημοκρατικό.
Πρόσθεσε επίσης ότι από την παραχώρηση αυτή η Ελλάδα θα βγει πολλαπλώς ωφελημένη, χωρίς όμως να εξηγήσει επακριβώς ποιο θα είναι το όφελος για τη χώρα μας.
Το επιχείρημα του κ. Παπαδημούλη για την παραχώρηση των δύο λιμανιών ήταν ότι αφού θα περάσει από τη χώρα μας ο Αδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου, ενώνοντας τόσες χώρες της Ανατολής με τη Δύση, και όλη η Βόρεια Ελλάδα θα διεθνοποιηθεί, χάνοντας την εθνική της ταυτότητα, κατά τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να επιτρέψουμε στους Σκοπιανούς, και σε άλλους, να περνούν ελεύθερα από τα εδάφη μας, καθώς όλος ο κόσμος πια ενοποιείται, πράγμα που δεν δικαιολογεί τις διάφορες εθνικιστικές κορώνες, όπως το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Τα συλλαλητήρια, όπως και η εμμονή στις έννοιες «έθνος» και «πατρίδα», μόνο κακό κάνουν στη χώρα.
Η ονομασία των Σκοπίων
Όσον αφορά το όνομα των Σκοπίων, ο κ. Παπαδημούλης είπε ότι η Ελλάδα έχασε πολλά που τόσο καιρό δεν αναγνώριζε τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Απέφυγε ωστόσο να διευκρινίσει τι θα είχαμε κερδίσει στην περίπτωση εκχώρησης του ονόματος.
Dim. Papadimoulis✔@papadimoulis
Το πραγματικό δίλημμα για τη χώρα μας στο Μακεδονικό είναι: Η’ συνθέτη ονομασία χωρίς αλυτρωτισμούς, ή οριστική διεθνής αναγνώριση του σκέτο «Μακεδονία». Εδώ δεν χωρούν μισόλογα κ μικροπολιτική. Είναι ώρα ευθύνης, ειλικρίνειας, συνεννόησης και τόλμης υπέρ του εθνικού συμφέροντος.
Σκοπιανός χάρτης με τη «Μακεδονία του Αιγαίου». Κάπως έτσι εννοεί το «εθνικό συμφέρον»
ο κ. Παπαδημούλης. Image: Supplied
Το κύριο επιχείρημα του κ. Παπαδημούλη ήταν ότι τα Σκόπια τα έχουν αναγνωρίσει με το όνομα «Μακεδονία» 140 χώρες. (Στην πραγματικότητα οι χώρες είναι 131 και όχι 138 ή 140 όπως πλειοδοτούν οι εδώ φιλοσκοπιανοί).
Απέφυγε ωστόσο να πει ότι τα Σκόπια δεν τα έχουν αναγνωρίσει άλλες τόσες χώρες, ούτε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), γιατί οι Σκοπιανοί δεν είναι έθνος· ούτε ότι δεν τα έχουν αναγνωρίσει όλες σχεδόν οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες. Και τα Σκόπια δεν είναι ενιαίο έθνος, καθώς ο πληθυσμός τους είναι αμάλγαμα από Σέρβους, Αλβανούς, Βούλγαρους, Τούρκους, Βλάχους, Ρωμά, Έλληνες Σαρακατσάνους κ.ά.
Αυτό το μωσαϊκό λαών προσπαθούν οι ΗΠΑ να το στεγάσουν κάτω από το όνομα «Μακεδονία», και να του δώσουν μια τεχνητή εθνική ταυτότητα τη στιγμή που Σλάβοι και Βούλγαροι εμφανίστηκαν στην Ανατολική Ευρώπη τον 6ο αιώνα μ.Χ. και στη Βαλκανική τον 7ο αιώνα μ.Χ., χίλια και πλέον χρόνια μετά τον Φίλιππο και τον Μέγα Αλέξανδρο. Και επιχειρούν (οι ΗΠΑ) να φτιάξουν ένα υβριδικό κρατίδιο –που έτσι κι αλλιώς στο μέλλον θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη– επειδή θέλουν να εγκαταστήσουν σε αυτό πυραυλικές βάσεις στον ανταγωνισμό τους με την Ρωσία.
Χάρτης της Μεγάλης Αλβανίας που περιλαμβάνει προς νότο την Ήπειρο, τα Ιωάννινα
και την Κέρκυρα. Image: Supplied
Με ποια λογική, λοιπόν, και με ποια ιστορικά τεκμήρια είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων οι Βούλγαροι και οι Σλάβοι; (Μάλιστα ο Προκόπιος από την Καισάρεια ετυμολογούσε το όνομα Σλάβος ως προερχόμενο από το “Σκλάβος”). Βούλγαροι και Σλάβοι έφτασαν στην Ευρώπη από τις στέπες της Ασίας, μετά τον Αττίλα και τους Ούννους, ακολουθώντας προς δυσμάς το δρόμο βορείως της Κασπίας Θάλασσας. Οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες, μιλούσαν και έγραφαν την ελληνική γλώσσα. Δεν ήταν νομάδες. Και απόγονοί τους είναι οι σημερινοί Μακεδόνες που κατοικούν στα ίδια άγια χώματα εντός της ελληνικής επικράτειας. Όλα τα υπόλοιπα είναι σοφιστείες και παραχάραξη της ιστορίας.
Επέμενε πάντως ο κ. Παπαδημούλης ότι όλα αυτά τα χρόνια, που η Ελλάδα αρνείται να αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία», έχασε πολλά κι ακόμα περισσότερα έχασαν οι Έλληνες, χωρίς κι εδώ να προσδιορίσει τι είναι αυτά που χάσαμε.
Αυτό που ξέρουμε εμείς είναι ότι τα τελευταία χρόνια χάσαμε την εθνική μας ανεξαρτησία, χάσαμε τις ατομικές ελευθερίες, χάσαμε τα σπίτια και τις περιουσίες μας, τις δουλειές, τους μισθοί και τις συντάξεις μας, χάσαμε την αξιοπρέπειά μας, χάσαμε τη ζωή και τον ύπνο μας. Χάσαμε 400.000 και πλέον νέους επιστήμονες που πήραν των ομματιών τους και μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Χάσαμε τις ελπίδες και τα όνειρά μας.
Το Σύνταγμα της χώρας παραβιάζεται καθημερινά, οι νόμοι που ψηφίζουν οι βουλευτές μας είναι εισαγόμενοι (έρχονται γραμμένοι στ’ αγγλικά και μεταφράζονται εδώ ή έρχονται ήδη μεταφρασμένοι στα ελληνικά), η «ελληνική» κυβέρνηση υπακούει στα κελεύσματα των ξένων δανειστών, εκχωρήσαμε τη δημόσια περιουσία στους ξένους για 99 χρόνια, και τώρα είμαστε έτοιμοι να διαπραγματευτούμε την Ήπειρο και την Κέρκυρα με τους Αλβανούς, τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με τους Τούρκους, ακόμα και το κομμάτι της Κύπρου που απομένει ελεύθερο. Το αποτέλεσμα της «διεθνοποίησης» της χώρας θα είναι η Ελλάδα, έχοντας χάσει το ήμισυ των εδαφών της, να συρρικνωθεί σε κρατίδιο-κουτσουλιά, με τα σύνορά της να φτάνουν λίγο πάνω από τη Λάρισα, εκεί όπου ήταν το 1881.
Στρατιωτικός τουρκικός χάρτης με τη διχοτόμηση του Αιγαίου. Image: Supplied
Το μέλλον διαγράφεται ζοφερό. Ο μόνος παράγοντας που μπορεί να δράσει ανασχετικά είναι ο ίδιος ο λαός, παίρνοντας τις τύχες της χώρας στα χέρια του, καθώς είναι ο μόνος που έχει την εξουσία να το κάνει, σύμφωνα με το Άρθρο 1 του Συντάγματος που αναφέρει:
«Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».
Ο λαός έχει την υπέρτατη εξουσία στη χώρα και αυτός κυβερνά. Οι αντιπρόσωποί του (βουλευτές, υπουργοί, πρωθυπουργός, πρόεδρος της Δημοκρατίας κτλ.) κυβερνούν και νομοθετούν όπως ορίζει ο λαός και όχι όπως θέλουν ή κρίνουν αυτοί. Είναι υπηρέτες του λαού και όχι αφεντικά του.
Γι’ αυτό και ο λαός πρέπει να αγρυπνά και να επεμβαίνει οσάκις αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει κίνδυνος εκτροπής. Και να τιμωρεί παραδειγματικά τους υπαίτιους, ώστε οι επόμενοι που θα κυβερνήσουν να είναι πιο προσεκτικοί.
Μόνο η λαϊκή αφύπνιση και κινητοποίηση μπορεί να εμποδίσει τον επικείμενο αφανισμό και διαμελισμό της χώρας. Τα κόμματα είναι ανίκανα να την προστατεύσουν. Για τη διαφύλαξη της ελευθερίας και της αρτιμέλειας της χώρας, αλλά και της διαμόρφωσης του μέλλοντός του, υπεύθυνος είναι ο λαός, που δικαιούται, ή μάλλον έχει υποχρέωση, να πράξει ό,τι απαιτείται για να επανέλθει η χώρα στη νομιμότητα, όπως επιτάσσει και η ακροτελεύτια διάταξη του Άρθρου 120 του Συντάγματος:
«H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
