Κώστας Σαμαράς
Όταν think tank σαν το American Enterprise Institute (καθορίζει την πολιτική των ΗΠΑ) θεωρεί την Τουρκία τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τις ΗΠΑ στην Α.Μεσόγειο, τότε ο κόσμος «αναποδογύρισε”, και έρχονται καταιγιστικές εξελίξεις.
Πραγματικά συνταρακτικές δηλώσεις έχουμε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού από πρώην αξιωματούχους του Πενταγώνου για τις κινήσεις Ερντογάν σε Κύπρο και Α.Μεσόγειο που υποδεικνύουν «οθωμανικά σχέδια», καθιστώντας την Τουρκία την υπαρθμ 1 απειλή.
«Η Τουρκία έχει γίνει η κύρια και πρωταρχική απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, όχι η Ρωσία, η Συρία ή το Ιράν», δήλωσε ο Michael Rubin, ειδικός αναλυτής στο ινστιτούτο American Enterprise Institute και πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου.
«Η στρατιωτική συγκέντρωση της Τουρκίας γύρω από το νησί της Κύπρου δεν πρέπει να γίνει ανεκτή από την Ουάσινγκτον, διότι αποβλέπει στην λεηλασία των κυπριακών πόρων φυσικού αερίου για να στηρίξει την προβληματική οικονομία της», δήλωσε ο Ρούμπιν.
Ο ίδιος αναφέρθηκε σε σχέδια της Τουρκίας για την δημιουργία μόνιμης στρατιωτικής βάσης στην κατεχόμενη Κύπρο, την οποία κατέχει από το 1974 , ως έντονη απόδειξη της όλο και πιο επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας υπό τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ως εκ τούτου, πρέπει να εξεταστούν όλες οι σχέσεις στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και οι περαιτέρω οικονομικές κυρώσεις εναντίον της χώρας, ανέφερε.
«Είναι ώρα η κυβέρνηση Τραμπ να προειδοποιήσει την Τουρκία: Οποιαδήποτε βάση για την Κύπρο θα σημαίνει όχι μόνο αυξημένες κυρώσεις αλλά και μια άνευ προηγουμένου παροχή στρατιωτικών εξοπλισμών στην Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής.
«Όταν η Τουρκία γίνεται εξίσου απειλητική με τους αντιπάλους του ΝΑΤΟ, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διακόψουμε τη συνεργασία μας με την Τουρκία στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
«Οι πολιτικοί μας ίσως προτιμούν την πολιτική προσέγγιση των πραγμάτων για να προστατεύσουν την αμερικανική ασφάλεια, αλλά οι αντίπαλοι των Η.Π.Α. δεν σταματούν τις δραστηριότητές τους, όποτε το πρόβλημα μεταφέρεται στην Ουάσινγκτον. Ήρθε η ώρα για μια συντονισμένη προσπάθεια να υποστηριχθεί η Κύπρος», δηλώνει ο ίδιος.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ έχει ήδη επιβάλει κυρώσεις εναντίον δύο Τούρκων υπουργών και αύξησε τους δασμούς στις τουρκικές εισαγωγές χάλυβα, απαντώντας στην παράνομη κράτηση Αμερικανών πολιτών από την Τουρκία, συμπεριλαμβανομένου του πάστορα Andrew Brunson, με σαθρές κατηγορίες.
Την τελευταία δεκαετία, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας υπέστη σημαντικές αλλαγές που μετασχημάτισαν τα θεμέλια της χώρας.
Ο όρος «νεο-οθωμανισμός» εμφανίστηκε στο πλαίσιο της διεύρυνσης των διεθνών δραστηριοτήτων της Τουρκίας στον επιστημονικό και πολιτικό τομέα.
Ενώ η διεθνής κοινότητα το ερμηνεύει με διάφορους τρόπους, περιέχοντας μια σαφή ιδεολογική συνιστώσα.
Επιπλέον, ο νεο-οθωμανισμός είναι ο καταλληλότερος όρος για την περιγραφή της ιδεολογίας και των ενεργειών της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας.
Η Άγκυρα επιδιώκει να γίνει παγκόσμια δύναμη και αυτός ο στόχος οδηγεί τις δραστηριότητές της, ιδιαίτερα όσον αφορά τον πόλεμο στη Συρία, αλλά και τις βλέψεις της στην Κύπρο, σε άκρως επικίνδυνες ατραπούς.
Όλα αυτά όμως οδηγούν με ακρίβεια την Άγκυρα σε σύγκρουση με τις ΗΠΑ «αύριο», λόγω αντικρουόμενων συμφερόντων στην περιοχή αυτή και «μεθαύριο» με την Ρωσία για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Υπερδυνάμεις στον πλανήτη σήμερα θεωρούνται οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα, και καμία τους σίγουρα δεν θέλει την Τουρκία να συμπληρώσει «τετράδα».
Σε άρθρο μας με τίτλο («Μακρύ σύνορο» για τις ΗΠΑ η Ελλάδα: Στρατηγικής σημασίας το νησί της Καρπάθου – Έρχονται οπλισμένα drones και ιπτάμενα τάνκερ στη Λάρισα), αναφέραμε ότι σε προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ μετατρέπουν οι Αμερικανοί την Ελλάδα γεμίζοντας την με στρατιωτικές βάσεις, οι οποίες αποσκοπούν στον έλεγχο της ΝΑ Μεσογείου και της Μ.Ανατολής, λόγω της αναξιοπιστίας του Ερντογάν, που ετοιμάζει τα δικά του παιχνίδια στην κυπριακή ΑΟΖ.
Αυτή ακριβώς η μεταβολή «αλλάζει” άρδην και την πολιτική των ΗΠΑ ως προς τον Ερντογάν, για να μην ξεχνιόμαστε, αλλά και στην ίδια την Τουρκία, την οποία οδηγούν σε διαμελισμό και διάλυση λόγω Κουρδιστάν και κοιτασμάτων.
