Ρούλα Κορομηλά για γηροκομείο στα Χανιά: «Πως γίναμε έτσι… Πόση αδιαφορία»

Ρούλα Κορομηλά για γηροκομείο στα Χανιά: «Πως γίναμε έτσι… Πόση αδιαφορία»

Η Ρούλα Κορομηλά προχώρησε σε μια μακροσκελή ανάρτηση με αφορμή όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας για το γηροκομείο στα Χανιά. Η παρουσιάστρια δεν άντεξε, ακούγοντας τις μαρτυρίες και μιλά για «αδιαφορία, ανευθυνότητα και έλλειψη συμπόνιας».

H μακροσκελής ανάρτησή της στο Instagram:

«Ούτε να φανταστώ δεν αντέχω, εικόνα ανήμπορων ηλικιωμένων να βασανίζονται απάνθρωπα από προσωπικό και διοίκηση γηροκομείου! Αυτοί οι τύραννοι, οι επαίσχυντοι και κατάπτυστοι! Τώρα οι 68, ταλαιπωρημένοι «γέροντες κ γερόντισσες» που πέθαναν, σ αυτό το γηροκομείο, βιώνοντας φόβο, πόνο, εκμετάλλευση, απανθρωπιά ,πληρώνοντας κιόλας, έφυγαν από τη ζωή, παραπονεμένοι κ απροστάτευτοι παίρνοντας όλα τα φρικτά κ ανείπωτα μυστικά μαζί τους, τα οποία τώρα που επιτέλους άνοιξαν στόματα και αποκαλύπτονται στο φως της αλήθειας ,ειλικρινά με θλίβουν με τρομάζουν αλλά και με θυμώνουν αφάνταστα! Σε τι κόσμο ζούμε.

Πως γίναμε έτσι. Πόση αδιαφορία! Ανευθυνότητα! Έλλειψη συμπόνιας, αγάπης, τρυφερότητας ρε φίλε, ευγνωμοσύνης. Τίποτα! Ούτε ένα ψίχουλο φροντίδας για όσους δεν τους «κρατάνε όρθιους πια τα κουρασμένα πόδια τους»; Οι καρδιές δεν γερνάνε ρε παιδιά! Οι καλοί άνθρωποι, επίσης, δεν «σκοτώνουν ούτε εγκαταλείπουν τ άλογα όταν γερνάνε»! Αντιθέτως εξακολουθούν να τ αγαπάνε κ φροντίζουν με την ίδια θέρμη κ τα γλυκαίνουν προφέροντας τους ακόμα ένα κυβάκι ζάχαρης! Έτσι γιατί το αξίζουν!

Έτσι γιατί δεν ξεχνάνε την αφοσίωση κ προσφορά τους σε πολλές εκφάνσεις της ζωής. Όσους σεβόμαστε κ αγαπάμε, έστω κ αν η ζωή περιέργως απαιτεί να τους αφήσετε μακριά σας ας ασκείτε τουλάχιστον ενδελεχή έλεγχο στα χέρια αυτών που ”εμπιστεύεστε” τις ζωές των ηλικιωμένων αν είναι ζεστά και « καθαρά»! Αν διαπιστώσετε πως είναι ”βρώμικα”, πράξτε τα δέοντα. Τιμωρία και δικαιοσύνη. Κατακραυγή!

Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι τι θέλουν ρε παιδιά; Μια γλυκιά ματιά, μια τρυφερή λέξη, ένα σ αγαπώ, ένα ευχαριστώ! Είναι οι γονείς μας!

Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι τι θέλουν ρε παιδιά! Μια γλυκιά ματιά, μια τρυφερή λέξη, ένα σ αγαπώ, ένα ευχαριστώ! Είναι οι γονείς μας! Μεγάλωσαν, αρρωσταίνουν, παραξενεύουν, γίνονται πάλι μικρά παιδιά ! Ε! Και! Κατανόηση! Στοργή! Πονάει η εγκατάληψη. Όλοι θα μεγαλώσουμε. Ποιος ξέρει τι μας επιφυλάσσει το αύριο ! Ουδείς! Έτσι κ αλλιώς τίποτα δεν είναι δεδομένο! Επίσης, να φοβάσαι για ό,τι άδικο κάνεις σήμερα, γιατί η ζωή αύριο ενδεχομένως να σου Επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις οι οποίες καραδοκούν σε άγνωστη ,απρόβλεπτη στροφή…! Ας πούμε κ ένα Χριστέ μου σ ευχαριστώ. Δεν υπάρχει πουθενά «μισείτε αλλήλους». Το αντίθετο μόνο ό,τι κάνεις, δίνεις, αποδεικνύεται τελικά εκ του αποτελέσματος ότι το ίδιο εισπράττεις».