Πέγκυ Σκουλού
Όχι πολύ καιρό πριν η 60χρονη γυναίκα της ιστορίας έχασε τον 62χρονο άνδρα της. Η γυναίκα πάντα πίστευε ότι είχαν έναν υπέροχο γάμο και πως ζούσαν μια όμορφη ζωή μαζί. Ήταν ένα ζευγάρι που πάντα υποστήριζε ο ένας τον άλλον, δεν είχαν διαφωνίες και δούλευαν σκληρά για την ανατροφή των παιδιών τους.
Πριν από δύο χρόνια, η γυναίκα άρχισε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών και έπρεπε να παραμείνει μακριά από το σπίτι της για αρκετές ημέρες. Τα παιδιά της ήταν όλα ενήλικα και είχαν ήδη απομακρυνθεί από το οικογενειακό τους περιβάλλον.
“Δεν είχα υποψιαστεί το παραμικρό”
Ο άνδρας της την στήριζε σε αυτήν της την απόφαση και την παρότρυνε να συνεχίσει τις σπουδές της, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε πολλή μελέτη και δουλειές. Έτσι, τα σαββατοκύριακα έφευγε από το σπίτι για να την αφήνει ν’ αφοσιωθεί στα μαθήματά της.
«Τώρα πλέον ξέρω γιατί ποτέ δεν είχε πρόβλημα να πηγαίνει σε ‘φίλους’» δηλώνει η γυναίκα. «Δεν πήγαινε σε φίλους, στην ερωμένη του πήγαινε».
«Δεν είχα καταλάβει το παραμικρό. Πρόσφατα το ανακάλυψα, καθαρίζοντας το κομοδίνο του. Πριν από 3.5 χρόνια που πέθανε, είχα καθαρίσει όλα τα υπόλοιπα, τη ντουλάπα του, την αποθήκη του, όλα τα πράγματά του από το γκαράζ, όμως πολύ πρόσφατα ασχολήθηκα με το κομοδίνο του».
«Εκεί μέσα ανακάλυψα απίστευτα πράγματα. Σημειώσεις και κάρτες από εκείνη. Ένα πανάκριβο αντρικό ρολόι και μία χρυσή αλυσίδα που δεν τα είχα αγοράσει εγώ, ούτε τον είχα δει ποτέ να φοράει. Όλα τα σημειώματα είχαν την υπογραφή Φρεντ, με μία καρδιά γύρω από το όνομα».
Πήρε το κινητό του άντρα της, το φόρτισε και άρχισε να εξετάζει τις επαφές του, ψάχνοντας ονόματα γυναικών. Μη βρίσκοντας τίποτα ενδιαφέρον, πήγε στα μηνύματα και άρχισε να ψάχνει εκεί. Μάταια πάλι. Ωστόσο, εντόπισε ένα όνομα Φρεντ στις επαφές και σύντομα κατάλαβε πως ήταν το γυναικείο όνομα Φρίντα.
“Η ερωμένη του ήταν μία ακαταμάχητη σαραντάρα”
Η Φρίντα ήταν μια γυναίκα 40 ετών με όμορφα χαρακτηριστικά και εντυπωσιακό σώμα, που είχε στείλει πολλές κάρτες στον σύντροφό της.
«Όλα είχαν ξεκινήσει το 2012, όσο εγώ σπούδαζα. Μερικές από τις φωτογραφίες μάλιστα, είχαν τραβηχτεί στο σπίτι μου», λέει η γυναίκα.
«Όσο εγώ ήμουν στη σχολή, εκείνος ήταν εδώ, μαζί της. Πολλές από τις φωτογραφίες, στο σπίτι της, με τα παιδιά της. Μετά βρήκε έναν υπέρηχο και ένα γράμμα όπου η Φρίντα τον ρωτούσε πότε θα το έλεγε σε εμένα, τη γυναίκα του, πότε θα με χώριζε και ότι ήθελε το παιδί της να μεγαλώσει με τον πατέρα του. Στις απαντήσεις του, εκείνος της έλεγε ‘σύντομα’. Της έλεγε ότι την αγαπούσε, αλλά δεν ήθελε να πληγώσει εμένα».
Η γυναίκα αισθάνθηκε την ανάγκη να σταματήσει να διαβάζει τα μηνύματα, αλλά δεν μπόρεσε. Έπεσε με τα μούτρα και αισθάνθηκε σαν να της έσπασε η καρδιά. Τα εννιά χρόνια του γάμου της με τον άνδρα της αποδείχθηκαν πως ήταν μια ψευδαίσθηση. Τα τελευταία μηνύματα που αντάλλαξε ο άνδρας της με τη Φρίντα ήταν το 2018, όταν εκείνος ανακοίνωσε στη Φρίντα ότι δεν μπορούσε να αφήσει τη γυναίκα του επειδή είχε διαγνωστεί με καρκίνο.
Πράγματι, η γυναίκα είχε διαγνωστεί με καρκίνο και ο άνδρας της τη στήριζε με όλο του το είναι. Έφτανε νωρίς κάθε βράδυ από τη δουλειά για να της μαγειρέψει, την συνόδευε σε κάθε ραντεβού με τους γιατρούς και ήταν στο πλευρό της καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας της.
“Δεν ξέρω αν πρέπει να το πω στα παιδιά μου”
Ο άνδρας της ήταν στήριγμα κατά τη διάρκεια της δύσκολης περιπέτειας με την υγεία της, και ευτυχώς η γυναίκα κατάφερε να νικήσει τον καρκίνο.
«Τον Απρίλιο του 2019, πήρε ένα μήνυμα από τη Φρίντα, με τη φωτογραφία ενός μωρού». Στο μήνυμα, η Φρίντα του έγραφε: «Έχω έναν γιο. Σου εύχομαι να περνάς καλά με την άσχημη, χοντρή και άρρωστη γυναίκα σου. Εγώ τα βρήκα ξανά με τον πρώην μου». Ο άνδρας της δεν απάντησε τίποτα και αυτή ήταν και η τελευταία τους επικοινωνία.
«Έκλαιγα για μερόνυχτα. Η κόρη μου ζει μαζί μου και με ρωτάει τι έχω. Της είπα ότι συγκινήθηκα που ανακάτεψα το κομοδίνο του πατέρα της. Να την αφήσω στην άγνοια ή να καταστρέψω την ανάμνηση του πατέρα της, μιλώντας της για την ανακάλυψή μου; Τα τέσσερα παιδιά μου έχουν έναν ετεροθαλή αδελφό. Να τους το πω ή να τους αφήσω σε άγνοια. Και αν ποτέ το παιδί θελήσει να τα γνωρίσει;»
«Σκέφτηκα ότι πρέπει να προχωρήσω. Είχα αρχίσει να γνωρίζω κόσμο, ένιωθα ότι είμαι καλύτερα μέχρι που ανακάλυψα όλα αυτά. Δεν ξέρω πώς να διαχειριστώ αυτή την καταστροφή».
«Ο άντρας μου έχει εξωσυζυγική σχέση εδώ και 2 χρόνια αλλά τον ανέχομαι επειδή δεν θέλω να το χάσω»
Μία απατημένη σύζυγος εξομολογείται πως ανέχεται την ερωμένη του άντρα της, διότι δεν μπορεί να ζήσει μακριά του.
Απατημένη σύζυγος: Δεν μπορεί να φανταστεί ούτε μία μέρα τη ζωή της χωρίς εκείνον
“Εδώ και 2 χρόνια ανέχομαι την εξωσυζυγική σχέση του άντρα μου, γιατί δεν θέλω να τον χάσω! Το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να πάρουμε διαζύγιο.
Αυτός ο άνθρωπος είναι ο πρώτος μου έρωτας και ο μοναδικός. Δεν μπορώ να φανταστώ ούτε μια μέρα τη ζωή μου χωρίς εκείνον.
Στα 15 χρόνια γάμου αποκτήσαμε 2 γιους που ολοκληρώνουν την ευτυχία μου.
Λατρεύω την καθημερινότητα μου και την οικογενειακή ζωή.
Όμως όπως σας είπα και παραπάνω ο άντρας μου τα τελευταία δυο χρόνια έχει παράλληλη σχέση με μια συνάδελφό του από το γραφείο.
Το ανακάλυψα μια μέρα εντελώς τυχαία σε μια από τις επισκέψεις μου στη δουλειά του. Θα αργούσε και του πήγαινα φαγητό, έτσι τους πέτυχα στο γραφείο του.
Φυσικά εκείνοι δεν με είδαν…
Εκείνη την ώρα ο κόσμος μου γκρεμίστηκε όμως έδειξα ψυχραιμία και δεν έκανα καμία σκηνή.
Όταν γύρισα σπίτι σκέφτηκα με ψυχραιμία τα πράγματα και αποφάσισα να μη κάνω καμία σκηνή και να μη ξεκινήσω κανένα καυγά που θα οδηγούσε σε χωρισμό.
Απατημένη σύζυγος: Αποφάσισε να κρατήσει το μυστικό και να συνεχίσει τη ζωή της κανονικά
Αποφάσισα λοιπόν να τα κρατήσω όλα μέσα μου και να συνεχίσω τη ζωή μου από εκεί που την είχα αφήσει.
Δεν θα χάσω τον έρωτα της ζωής μου για μια ασήμαντη περιπέτεια! Στο κάτω κάτω εγώ είμαι η γυναίκα του και η πρώτη γυναίκα στην καρδιά του.
Δε θέλω να τον χάσω! Δε θα ξαναβρώ πουθενά άντρα σαν κι αυτόν. Τα έχει όλα! Μετά από τόσα χρόνια είμαι ακόμα τρελά ερωτευμένη μαζί του και ας με απατάει!
Θα κρατήσω το μυστικό του μέσα μου και θα συνεχίσω τη ζωή μου ελπίζοντας να καταλάβει μόνος του το λάθος του και να την χωρίσει”.
