Στρατιωτικό μέτωπο Ρωσίας-Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο: Ενδεχόμενο μετακίνησης Ρώσων αλεξιπτωτιστών στην περιοχή – Πολεμικές εξελίξεις

Το ενδεχόμενο να προσγειωθούν στο άμεσο μέλλον ρωσικές μονάδες αλεξιπτωτιστών στο Κοσσυφοπέδιο και Σερβία ως εγγυητές των Σέρβων που δέχονται αφόρητες πιέσεις από την δύση για να επιλέξουν επιτέλους πλευρά, συζήτησε ο Σέρβος πρόεδρος με τον Ρώσο ομόλογό του.

Τρεις ώρες συνομιλούσαν σήμερα Β.Πούτιν και Α.Βούτσιτς στην Μόσχα, με κύριο θέμα, σύμφωνα με τα διεθνή ΜΜΕ, την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο και την διασφάλιση της  σερβικής παρουσίας εκεί μαζί με το σχέδιο ανταλλαγής εδαφών, αλλά ουσιαστικά άλλο ήταν το διακύβευμα της συνάντησης.

Ο Βούτσιτς κατανόησε τους κινδύνους από την εκστρατεία «χαλιναγώγησης» των χωρών της περιοχής από  ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ, με αφορμή ειδικά το θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών και το δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ. 

Ο ίδιος φέρεται να φοβάται πιθανή «σερβική άνοιξη» εντός χώρας, ενώ η κατάσταση σε Κοσσυφοπέδιο και στο σερβικό κομμάτι της Βοσνίας «σιγοβράζει» και για αυτό αναζητά στέρεα στηρίγματα στην Μόσχα.

Έτσι ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς επισκέφθηκε εσπευσμένα τον Ρώσο Πρόεδρο αναζητώντας λύση για το Κοσσυφοπέδιο αλλά και για τα υπόλοιπα, ενώ επαναβεβαίωσε την δέσμευση της Σερβίας στην «στρατιωτική ουδετερότητα», για να πείσει την Ρωσία να δράσει τώρα πριν είναι αργά.

Ο Ρώσος πρόεδρος δήλωσε από την πλευρά του, ότι θα συζητήσει την οικονομική συνεργασία με την σερβική πλευρά, καθώς και την πολιτική κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, μιας και το δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ άλλαξε ξανά την ροή των γεγονότων σε ολόκληρη την περιοχή.

«Όπως γνωρίζετε  η κατάσταση στα Βαλκάνια είναι πολύ περίπλοκη, η Σερβία αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις σε καθημερινή βάση.

Παρ ‘όλα αυτά, φιλοδοξία μας είναι να καταλήξουμε σε συμβιβασμό και διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας, αλλά είμαστε πολύ μακριά από μια λύση για το Κοσσυφοπέδιο-Μετόχια», δήλωσε ο Βούτσιτς.

Ενώ ο Σέρβος πρόεδρος ευρίσκεται σε ρωσικό έδαφος, στη Σερβία προσγειώθηκαν ρωσικά μεταγωγικά αεροσκάφη με εκατοντάδες Ρώσους αλεξιπτωτιστές στο πλαίσιο των κοινών ασκήσεων με την επωνυμία «BARS-2018», οι οποίες ξεκίνησαν χθες 1η Οκτωβρίου.

Η συζήτηση όμως μεταξύ των προέδρων Πούτιν και Βούτσιτς, σύμφωνα με σερβικές και ρωσικές πηγές αφορά σαφώς και κατηγορηματικώς στην ανάπτυξη της στρατιωτικοτεχνικής συνεργασίας και βασίζεται στο θέμα της πιθανής ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας σε Σερβία και Κοσσυφοπέδιο ως  εγγύηση της σερβικής ανεξαρτησίας.

Πίσω από τα «παρασκήνια” αυτών των διαπραγματεύσεων, υπάρχει σαφώς μια έντονη «συζήτηση» που καταδεικνύει ότι το Βελιγράδι αναμένει πιθανή επανάληψη της δράσης των Ρώσων αλεξιπτωτιστών στην Πρίστινα (Κοσσυφοπέδιο), όπως αυτής που έλαβε χώρα στο αεροδρόμιο του Κοσόβου την 12^η Ιουνίου 1999.

Ένα άλλο ζήτημα είναι το εάν η Μόσχα είναι έτοιμη να επαναλάβει ένα τέτοιο κατόρθωμα και να ρίξει τους στρατιώτες της στη μάχη των Βαλκανίων.

Πρόκειται για την θρυλική δράση του 30^ου  τάγματος των Ρώσων αλεξιπτωτιστών που κατέλαβε το αεροδρόμιο της Πρίστινα βοηθώντας να τεθεί η κατάσταση υπό έλεγχο.

Οι Ρώσοι αλεξιπτωτιστές στο αεροδρόμιο, αντιμετώπισαν Αμερικανούς και Βρετανούς στρατιώτες που ήθελαν τον έλεγχο του αεροδρομίου χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Οι ρωσικές ειρηνευτικές δυνάμεις από 200 άτομα που ήταν το 1999, αυξήθηκαν στην συνέχεια σε 650 άτομα και έμειναν στο Κοσσυφοπέδιο έως το 2003 οπότε και αποσύρθηκαν λόγω   «οικονομικών αδυναμιών».

«Το ενδιαφέρον της Ρωσίας στα Βαλκάνια είναι προφανές, αλλά τουλάχιστον δεν είναι συνετό για την Μόσχα να συμμετάσχει ενεργά τώρα σε αυτή την μάχη» , δήλωσε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Vladislav Shurygin, ο οποίος έζησε για μεγάλο διάστημα στο έδαφος των ένοπλων συγκρούσεων στην περιοχή.

Ο ίδιος συνεχίζοντας επισημαίνει «ότι σε περίπτωση που στο Κοσσυφοπέδιο «γίνει κάτι», οι Αλβανοί θα ζητήσουν αμέσως τη βοήθεια όλων των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα να έχουμε μια αντιπαράθεση, Ρωσίας και συμμαχίας.

Επίσης απαραίτητο προς εξέταση είναι και το γεγονός ότι η σημερινή επικράτεια της Σερβίας είναι από παντού περικυκλωμένη από χώρες που είτε είναι μέλη του ΝΑΤΟ, είτε είναι πιστές σε αυτό σε υψηλό βαθμό.

Η Σερβία δεν έχει πρόσβαση στη θάλασσα και, κατά συνέπεια, δεν είναι δυνατή η αποστολή ρωσικών αεροσκαφών ή πυραύλων S-300 ή S-400, χωρίς να τίθεται σοβαρά υπό αμφισβήτηση η αποτελεσματικότητα των αεροπορικών επιχειρήσεων.

Ο εναέριος διάδρομος Ρωσίας–Σερβίας μπορεί να κλείσει ανά πάσα στιγμή και αυτό θα δυσκολέψει τα ρωσικά μεταγωγικά αεροσκάφη να μετακινήσουν στρατιώτες και οπλικά συστήματα.

Ας υποθέσουμε όμως ότι ο Σέρβος πρόεδρος Βούτσιτς πείσει τον Πρόεδρο Πούτιν να δώσει στην Σερβία, στρατιωτική στήριξη και να την βοηθήσει να αμυνθεί εναντίον των «μηχανισμών της Δύσης”.

Ποιες δυνάμεις θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει η Ρωσία βάσει αυτής της επιλογής;

Τα σχέδια του ρωσικού Γενικού Επιτελείου για το θέμα αυτό είναι άγνωστα και μπορούμε μόνο να τα συγκρίνουμε μόνο με εκείνα που υπάρχουν για την Συρία.

Μιλάμε για περίπου 50 αεροσκάφη και ελικόπτερα, συμπεριλαμβανομένων αεροσκαφών πρώτης γραμμής όπως τα μαχητικά Su-34 και Su-24M, Su-25SM, Su-30M και Su-35S και τα  επιθετικά ελικόπτερα Mi-24P κά.

Μπορούν να εμπλακούν επίσης και αναγνωριστικά αεροσκάφη.

Ο ρωσικός στόλος είναι ικανός να εκτοξεύσει πυραύλους κρουζ κατά του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια από τη Μαύρη Θάλασσα, ακόμη και από τη Μεσόγειο, όπου τώρα αναπτύχθηκε μια ισχυρή ρωσική ομάδα πλοίων.

Τα στρατηγικά αεροσκάφη μεγάλης εμβέλειας (Tu-160, Tu-22Mno, Tu-95MS) μπορούν γενικά να εκτοξεύουν πυραύλους χωρίς να εισέλθουν στη ζώνη της εχθρικής αεροπορικής αεράμυνας.

Όλα τα παραπάνω οπλικά συστήματα δεν φτάνουν όμως. Υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιηθούν μόνο εάν κριθεί απαραίτητο για να καταστραφεί μια μεγάλη μάζα του εχθρού. Θα σπαταληθούν όμως τόσα χρήματα στο Κοσσυφοπέδιο;

Και ποιος τελικά θα εξασφαλίσει την επιτυχία στο έδαφος;

Πίσω στη σοβιετική εποχή, μετά το τέλος του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, υπήρχε το αποκαλούμενο νότιο θέατρο στρατιωτικών επιχειρήσεων, το οποίο περιλάμβανε αρκετές στρατιωτικές περιοχές, όπως η Οδησσό και το Prikarpatsky”, λέει ο στρατιωτικός ιστορικός Boris Dzhereliyevsky.

Σε περίπτωση έναρξης εχθροπραξιών μεγάλης κλίμακας, η αποστολή αυτών των ρωσικών στρατευμάτων ήταν να μετακινηθούν προς την Ευρώπη προς την νότια κατεύθυνση στην γραμμή, Βαλκάνια-Ιταλία-Γαλλία-Ισπανία και Πορτογαλία.

Για το σκοπό αυτό, χιλιάδες άρματα μάχης, πυροβολικό, αεροσκάφη και αποθήκες ήταν φορτωμένες με βόμβες και ήταν σε κατάσταση συναγερμού.

Παρεμπιπτόντως, ένα από αυτά τα τεράστια ρωσικά οπλοστάσια παραμένει στο έδαφος της Υπερδνειστερίας κοντά στην πρωτεύουσα Tiraspol.

Μια σημερινή πορεία ρωσικών στρατευμάτων προς το Βελιγράδι ή την πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου, την Πρίστινα, σε αντίθεση με την πορεία των αλεξιπτωτιστών το 1999, η οποία είχε μήκος 675 χιλιόμετρα, θα είναι σαφώς πιο «προβληματική”.

Μιλάμε για την χερσαία μετακίνηση ρωσικών μηχανοκίνητων δυνάμεων από την περιοχή Rostov-on-Don, όπου βρίσκεται η έδρα της Νότιας Στρατιωτικής Περιφέρειας μέχρι το Βελιγράδι, κάτι που μεταφράζεται σε 1.500 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή.

Η πορεία αυτή θα πρέπει να διασχίσει το έδαφος της Ουκρανίας, της Μολδαβίας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας, της Βουλγαρίας.

Αν διέλθουν από αυτές τις χώρες ρωσικά άρματα μάχης, αυτό στην πραγματικότητα θα σημαίνει την έναρξη ενός νέου παγκόσμιου πολέμου.

Γενικά, πρέπει να υποθέσουμε ότι δεν θα υπάρξει νέος παγκόσμιος πόλεμος στα Βαλκάνια και η «επιλογή της Συρίας” δεν θα αφορά το «σερβικό σενάριο”.

Ταυτόχρονα, είναι αφελές να πιστεύουμε ότι η Ρωσία θα παραιτηθεί από την ευκαιρία να επηρεάσει την κατάσταση στην περιοχή αυτή μέσω της Σερβίας, μεταξύ άλλων και μέσω στρατιωτικής βοήθειας.

Αν θυμηθούμε τα γεγονότα του 1999, όταν ολόκληρη σειρά ρωσικών στρατιωτικών δορυφόρων, οι οποίοι τότε ήταν λίγοι στον αριθμό, άλλαξαν την τροχιά της πτήσης τους προς το Βελιγράδι και τα περίχωρά του, τότε θα δούμε την μεταστροφή των γεγονότων στην χώρα αυτή σε σχέση με τα αρχικά σχέδια του ΝΑΤΟ που έλεγαν «πλήρη υποδούλωση”.

Οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν από αυτούς τους δορυφόρους, επέτρεψαν στα συστήματα αντιαροπορικής άμυνας της Σερβίας να αποκρούσουν τις επιθέσεις των αμερικανικών πυραύλων κρουζ Tomahawk.

Ενώ ταυτόχρονα ρωσικά πολεμικά πλοία είχαν «κλειδώσει» νατοϊκούς στόχους στην Αδριατική Θάλασσα από την Μαύρη θάλασσα.

Πρόκειται για ένα σενάριο το οποίο μπορεί να λάβει χώρα και σήμερα.

Η νέα σχέση Ρωσίας και Σερβίας θα ενισχυθεί στρατιωτικά από το χρόνο και το αποτέλεσμα των συνομιλιών Πούτιν-Βούτσις.

Ενώ ήδη διαφαίνεται ότι η Μόσχα κινείται ταχέως προς την Σερβία και αυτήν την φορά θα είναι σε θέση να προσφέρει μια πιθανή «μεταστάθμευση» ενός νέου κύματος στρατευμάτων όλων των ειδών και των όπλων κατά της δύσης, καταλήγει ο Boris Dzhereliyevsky.