Κώστας Σαμαράς
Αμερικανοί Rangers έρχονται στην Ελλάδα με την αυγή του 2019 σε μια κίνηση που σηματοδοτεί εξελίξεις το επόμενο κρίσιμο διάστημα στην περιοχή μας,ενώ ο Ακάρ και η Τουρκία απειλούν και πάλι το Καστελόριζο.
Τις πρώτες εβδομάδες του 2019 Έλληνες και Αμερικανοί κομάντος με την συνδρομή εναέριων μέσων ετοιμάζουν την υλοποίηση κοινών νέων ιδιαίτερων στρατιωτικών ασκήσεων, σύμφωνα με δελτίου ειδήσεων του ALPHATV, αποστέλλοντας «μήνυμα» στην Άγκυρα παρά τα όσα έχουν διεξαχθεί στην Συρία με την αναγγελθείσα αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων, η οποία τείνει να μην υλοποιηθεί σε όλο το μέγεθος της.
Ο Τραμπ εκτιμά ότι σε Α.Μεσόγειο και Αιγαίο έχει ζωτικά συμφέροντα λόγω των σχεδίων αμερικανικών κολοσσών να ξεκινήσουν έρευνες και εξορύξεις σε κοιτάσματα που όλα δείχνουν ότι είναι τεραστίων διαστάσεων, άρα και συμφερόντων της Ουάσιγκτον.
Την ίδια στιγμή ο τουρκικός τύπος σε μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα στο εσωτερικό της χώρας κατηγορεί Ελλάδα, Κύπρο, Αίγυπτο και Ισραήλ πως συνασπίστηκαν για να εφαρμόσουν πολιτικές που εκδιώκουν την Τουρκία από την Α.Μεσόγειο.
«Οι χώρες αυτές θέλουν να εκτελέσουν δραστηριότητες εξερεύνησης φυσικού αερίου στη Μεσόγειο, μη επιτρέποντας την ίδια στιγμή αντίστοιχη δράση της Τουρκίας», αναφέρει μεγάλη τουρκική εφημερίδα.
Το τουρκικό προπαγανδιστικό παραλήρημα μάλιστα καταδεικνύει την παρουσία ελληνικών πολεμικών πλοίων γύρω από το σκάφος σεισμικής έρευνας Barbaros, ως «παρενόχληση» τους τελευταίους μήνες, άσχετα από το γεγονός ότι το τουρκικό σκάφος επιχείρησε να εισέλθει εντός ελληνικής ΑΟΖ.
Το τουρκικό σκάφος TCG Çeşme, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές στην χώρα, φέρεται να ολοκλήρωσε τις επιστημονικές του μελέτες σε οκτώ σημεία από Αιγαίο έως κυπριακή ΑΟΖ με την ισχυρή συνοδεία 3 τουρκικών πολεμικών πλοίων.
Οι Τούρκοι μέσω του άκρως ελεγχόμενου τύπου τους αναφέρουν και πάλι τα όρια της «τουρκικής ΑΟΖ» στο χάρτη της ΝΑ Μεσογείου , τα οποία τα αναφέρουν μάλιστα και ως τις «κόκκινες γραμμές» τους στη Μεσόγειο.
Το παιχνίδι τους όμως επικεντρώνεται και πάλι στο Καστελόριζο το οποίο τους χαλάει τα σχέδια τους για την ΑΟΖ που θέλουν να οριοθετήσουν στην περιοχή και αυτό είναι μια πολύ επικίνδυνη τάση το 2019 στην ελληνοτουρκική κόντρα.
Ο Τούρκος υπουργός άμυνας Hulusi Akar, εξήγησε: «Υπάρχει μια μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης, την οποία οι γείτονές μας θέλουν να μετατρέψουν από ένα απλό ακαδημαϊκό έργο σε ένα πολιτικό κείμενο. Απλά η θαλάσσια περιοχή γύρω από το Καστελόριζο (νησί Meis το αναφέρει), ανήκει στην Τουρκία και όχι στην Ελλάδα όπως ισχυρίζονται οι Έλληνες».
Σύμφωνα με άρθρο μας η τουρκική ηλεκτρονική εφημερίδα hurriyetdailynews.com πριν ολίγες μόνο ημέρες ανέφερε ότι «το 12 τετραγωνικών χιλιομέτρων νησί του Καστελόριζου, που ονομάζεται Meis ή Kızılhisar στα τουρκικά, διαθέτει 500 κατοίκους και είναι δίπλα στην Τουρκία».
Τουρκικό όνομα σε ελληνικό νησί με αναφορά στον αριθμό κατοίκων είναι μία νέα πρόκληση, η οποία όμως μας ξυπνά μνήμες από το μακρινό 1964.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, τον Ιούνιο του 1964 επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον και παρά τις αφόρητες πιέσεις δεν υπέκυψε στις ορέξεις του προέδρου Λίντον Τζόνσον και να αποδεχθεί το Σχέδιο Άτσεσον, που προέβλεπε διχοτόμηση της Κύπρου και παραχώρηση του Καστελόριζου στην Τουρκία!
Ο Αμερικανός πρόεδρος τότε τον πίεζε ειδικά για το Καστελόριζο και ο Έλληνας πρωθυπουργός του δήλωσε ότι οτιδήποτε θα έπρεπε να περάσει από το ελληνικό κοινοβούλιο, για να τον αποφύγει και να εισπράξει την γνωστή απαξιωτική φράση του Τζόνσον.
Μήπως το σχέδιο Σχέδιο Άτσεσον είναι και πάλι σε ημερήσια διάταξη από τους «σκοτεινούς παγκόσμιους ηγέτες» που θέλουν να δουν να υλοποιούνται τα σχέδια τους;
Αυτή ήταν, είναι και θα είναι η πολιτική της Τουρκίας στο Αιγαίο, με επίκεντρο το Καστελόριζο που αποτελεί «κόκκαλο στο λαιμό» για τον Ακάρ και τους υπόλοιπους Τούρκους αξιωματούχους , ενώ, οι όλες κινήσεις τους στην Συρία δείχνουν απλά και κατανοητά σε όλο τον κόσμο ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να γίνει περιφερειακή δύναμη σε Αιγαίο, Α.Μεσόγειο και Μ.Ανατολή.
Πρόκειται για την απαρχή μιας νέας ιδιότυπης οθωμανικής αυτοκρατορίας όσο και αν φαίνεται οξύμωρο στην εποχή μας, με επίκεντρο Συρία και Ιράκ ενώ στην συνέχεια θα έρθει η σειρά των Βαλκανίων, της Αρμενίας του Ισραήλ και της Αιγύπτου (Αδελφοί μουσουλμάνοι).
Θα βρεθεί όμως καμία από τις αποκαλούμενες μεγάλες δυνάμεις, Ρωσία, ΗΠΑ και ΕΕ να κάνει ¨καλά» τον νέο δικτάτορα της ΝΑ Μεσογείου (Ερντογάν) ή και πάλι το «θηρίο» θα κληθεί να αντιμετωπίσει μόνη της η Ελλάδα όπως και το 1940-41; Mάλλον το δεύτερο…
