Κώστας Σαμαράς
Γεια σας, είμαι η Νίκι και έχω μια ιστορία για το πώς μερικές φορές το κάρμα χρειάζεται μια μικρή ώθηση.
Όταν είδα τον πρώην αρραβωνιαστικό μου, τον Μαρκ, σε ένα κομψό εστιατόριο με μια άλλη γυναίκα, δεν μπόρεσα να αντισταθώ και να μετατρέψω ένα συνηθισμένο βράδυ σε τέλεια ευκαιρία για εκδίκηση.
Πριν από πέντε χρόνια, ο Μαρκ διέλυσε τον αρραβώνα μας επειδή ισχυρίστηκε ότι δεν ήμουν «αρκετά καλή» μετά την προαγωγή του.
Ήθελε κάποιον πιο εκλεπτυσμένο. Πόνεσε, αλλά προχώρησα παρακάτω.
Ας περάσουμε στο περασμένο Σάββατο: Μόνη και στα καλύτερά μου, στα 35, ανακάλυψα τον Μαρκ σε ένα νέο εστιατόριο.
Άδραξα την ευκαιρία για ένα μικρό αστείο.
Ζήτησα από έναν σερβιτόρο να του στείλει ένα μπουκάλι σαμπάνιας με ένα σημείωμα: «Για τον Μαρκ, που πάντα συμβιβάζεται με το δεύτερο καλύτερο.»
Το πρόσωπό του κοκκίνισε και η συνοδός του φάνηκε μπερδεμένη.
Στη συνέχεια, ζήτησα να του στείλουν ένα ορεκτικό στο οποίο ήταν αλλεργικός, με ένα σημείωμα: «Απλά μια υπενθύμιση για το τι δεν μπορείς να έχεις.»
Ο Μαρκ προσπάθησε μάταια να εξηγήσει στη συνοδό του, που φαινόταν ολοένα και πιο εκνευρισμένη.
Για τον τελευταίο πράξη, κάλεσα τη φίλη μου τη Σάρα. Έκανε πως αναγνώρισε δυνατά τον Μαρκ: «Πώς πάει η αρραβωνιαστικιά σου; Έχει συμφωνήσει επιτέλους στην ανοιχτή σχέση;»
Η συνοδός του Μαρκ, η Κλάρα, έμεινε άναυδη και έφυγε.
Δεν μπόρεσα να αντισταθώ και πλησίασα το τραπέζι του Μαρκ, χαμογελώντας γλυκά.
«Γεια σου Μαρκ, μάλλον δεν ήμουν τόσο ‘όχι αρκετά καλή’, έτσι;»
Φεύγοντας νικηφόρα από το εστιατόριο, ένιωσα θριαμβευτικά.
Λίγες μέρες αργότερα, άκουσα ότι η Κλάρα χώρισε με τον Μαρκ.
Η εκδίκηση μπορεί όντως να είναι ικανοποιητική, ειδικά με μια δόση ταπείνωσης. Ευχαριστώ που διαβάσατε!
