Κώστας Σαμαράς
Κοιτάζοντας αυτό το άτομο μέσα στην εικόνα, είναι σαφές ότι αναδεικνύει μια σειρά από σταθερά συναισθήματα. Μερικοί μπορεί να ανακαλύψουν ένα διαβολικό χαμόγελο να διαμορφώνεται στα πρόσωπά τους. άλλοι μπορεί να αισθάνονται ευαισθησία ή να λυπούνται. μερικοί μπορεί να ξεσπάσουν σε γέλια. και κάποιοι μπορεί πράγματι να αισθάνονται ένα άγγιγμα φόβου. Καθένας από εμάς συναντά μερικές ισχυρές απαντήσεις. Είναι δύσκολο να μείνεις αποκομμένος ή να περπατήσεις. Γι’ αυτό επέλεξα να πληκτρολογήσω περίπου αυτό το πραγματικά ενδιαφέρον άτομο.
Ονομάστηκε «Τελευταίος των Αζτέκων», «Άνθρωπος Πίθηκος» και «Γενειοφόρος Κορίτσι», αυτός ο άντρας εμφανίστηκε στο τσίρκο με διαφορετικούς εξαιρετικούς τίτλους για να γοητεύσει την περιέργεια του κοινού. Άτομα έψαχναν για ενέργεια και διασκέδαση, προκαλώντας κάθε φορά την επιθυμία να φτιάχνουν σύγχρονους, σαγηνευτικούς θρύλους. Σε κάθε περίπτωση, πίσω από αυτές τις πληγείσες ιστορίες βρισκόταν ο γνήσιος σταρ του τσίρκου, ένας άνθρωπος που πλήρωναν πολλά μετρητά για να δουν. Κάτω από τον καπλαμά του τσίρκου ήταν ένα ευγενικό και σοβαρό άτομο με μια προκλητική ιστορία ζωής. Λοιπόν, ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος; Ας αποκαλύψουμε την ιστορία του.
Αρχικά, το άτομο στις φωτογραφίες μπορεί να είναι άνδρας. Η πλεξούδα με φιόγκο και τα γυναικεία ρούχα που φορούσε τακτικά στις εκθέσεις ήταν κομμάτια της περσόνας του στο τσίρκο. Η γνήσια ιστορία αυτού του ανθρώπου είναι καλυμμένη με αινίγματα. Λεπτά στοιχεία γύρω από τους κηδεμόνες του, τον τίτλο γέννησής του και τη σωστή ημερομηνία γέννησής του είναι ασαφή. Μια αναφορά προτείνει ότι ο τίτλος του ήταν ο Simon Metz, γεννημένος τον Σεπτέμβριο του 1901.
Είναι πιθανό οι κηδεμόνες του να τον εγκατέλειψαν λόγω της ανώμαλης εμφάνισής του, οδηγώντας τον στο τσίρκο, όπου βρήκε την αναγνώριση. Για την ομάδα των θεατών, ήταν ένα ενδιαφέρον, αλλά για το θίασο του τσίρκου, ήταν οικογένεια. Ο Σάιμον είχε μια ασυνήθιστη πάθηση που ονομάζεται μικροκεφαλία, η οποία έκανε την αδιαμφισβήτητη εμφάνισή του και το διαμορφωτικό επίπεδο ενός τριάχρονου παιδιού να απαιτούν συνεπή φροντίδα. Ο παρένθετος πατέρας του, ο προπονητής των πλασμάτων Τζορτζ Κέρτις, τον δέχτηκε και τον φρόντιζε σαν παιδί του.
Μέσα στο τσίρκο, ο Simon έλαβε τον τίτλο Schlitzi. Αυτός ο τίτλος πιθανότατα επιλέχθηκε με πρόθεση, καθώς εμφανιζόταν συχνά ως νεαρή κυρία. Παίρνοντας το επώνυμο του αχρησιμοποίητου πατέρα του, έγινε ο Schlitzi Curtis. Ο Schlitzi είχε ύψος 48 ίντσες και είχε μη ισορροπημένα μέρη του σώματος λόγω της κατάστασής του. Έγινε σταρ του τσίρκου τη δεκαετία του 1920 και κέρδισε εκ των προτέρων την αναγνώριση με τη συμμετοχή του στην ταινία του 1932 «Freaks», όπου έπαιξε τον εαυτό του. Η ταινία ήταν εντυπωσιακή και, μερικές φορές, σκληρή, προκαλώντας κριτική διαμάχη και ώθησε το μποϊκοτάζ της για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το 1965, ο Τζορτζ Κέρτις πέθανε, αφήνοντας τον Σλίτσι χωρίς θυρωρό. Παλεύοντας να ανακαλύψει τη θέση του στην κοινωνία, κατέληξε σε ψυχιατρικό ίδρυμα, όπου τραβήχτηκε πίσω. Ευτυχώς, συνάντησε τον Charge Unks, έναν καταπιό σπαθιών από το τσίρκο, μέσα στην κλινική. Διαμόρφωσαν μια συντροφιά και ο Charge, μακροπρόθεσμα, έβγαλε τον Schlitz από το ίδρυμα υπό τη φροντίδα του, φέρνοντάς τον πίσω στο τσίρκο.
Ο Schlitzi Curtis συνέχισε τις εμφανίσεις του στο τσίρκο μέχρι το 1968. Το τσίρκο δεν ήταν μόνο το εργασιακό του περιβάλλον αλλά και το σπίτι του, όπου βρήκε ειλικρινείς συντροφιές. Ο Schlitzi πέθανε το 1971, έχοντας ξεκαθαρίσει ένα διαρκές πάθος για όλους γύρω του.
