Κώστας Σαμαράς
Tον Ιούνιο του 1965, ο οργανισμός «Life Extension Society» (LES) ανακοίνωσε ότι διαθέτει τις κατάλληλες εγκαταστάσεις και μπορεί να καταψύξει, να διατηρήσει και να προστατέψει έναν «ομοθερμικό» άνθρωπο. Η ανακοίνωση ήταν εντυπωσιακή:
Αυτό διάβασε ο αμερικανός καθηγητής ψυχολογίας Τζέιμς Μπέντφορντ και άδραξε την ευκαιρία. Έθεσε αμέσως υποψηφιότητα και λίγο αργότερα επιλέχθηκε.
Είχε διαγνωσθεί με καρκίνο στους νεφρούς, είχε κάνει μετάσταση στους πνεύμονες και σύμφωνα με τους γιατρούς δεν μπορούσε να λάβει κάποια αποτελεσματική θεραπεία. Θεωρήθηκε καταδικασμένος.
Ο Τζέιμς Μπέντφορντ, είναι ο πρώτος άνθρωπος που χρησιμοποίησε την κρυογονική και το σώμα του συντηρείται στην ειδική κάψουλα.
Το σώμα του ψύχθηκε μερικές ώρες μετά το θάνατο του. Είχε φύγει από φυσικά αίτια που σχετίζονταν με την ασθένεια από την οποία έπασχε.
Οι επιστήμονες που διεξήγαγαν τη μέθοδο της κρυογονικής ήταν οι Ντάντε Μπρουνόλ και Ρόμπερτ Νέλσον. Ο Νέλσον μάλιστα εξέδωσε και βιβλίο αργότερα για την τεχνική αυτή με τίτλο «Καταψύξαμε τον πρώτο άνθρωπο».
Σαρανταοκτώ ώρες μετά το θάνατο του Μπέντφορντ, ο κρυογενετιστής γιατρός ανακοίνωσε ότι ο ασθενής είχε καταψυχθεί σε ξηρό πάγο στους -79 βαθμούς Κελσίου και σύντομα θα αποθηκεύονταν σε υγρό άζωτο στους -196 βαθμούς Κελσίου.
Η διαδικασία κατάψυξης
Η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν η εξής. Αρχικά, χορηγήθηκε στο άψυχο σώμα του Μπέντφορντ, ένεση με διμεθυλοσουλφίδιο. Το μείγμα αυτό των φαρμάκων θεωρείτο ευεργετικό, αλλά ήταν αμφίβολη η προστασία του εγκεφάλου με τη διάφορα της θερμοκρασίας του σώματος.
Η ψύξη και η διατήρηση ωστόσο δεν είχε ακόμη επιτευχθεί. Υπήρχαν αρκετά στάδια μέχρι την ολοκλήρωση τη κρυογονικής.
Το άψυχο σώμα του Μπέντφορντ τοποθετήθηκε στην κάψουλα «κρυο-φροντίδας». Το πείραμα του κόστισε 100 χιλιάδες δολάρια
Το σώμα μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις του επιστήμονα και ερευνητή Έντουαρντ Χόουπ στην Αριζόνα, μέσα σε ειδική «κάψουλα κρυο-φροντίδας». Εκεί παρέμεινε επί δύο χρόνια. Το 1969, διακομίστηκε στις εγκαταστάσεις «Galiso» στην Καλιφόρνια.
Ο Μπέντφορντ είχε εξασφαλίσει 100.000 δολάρια που είχαν απαιτηθεί για την διαρκή συντήρησή του. Όμως, με τα χρόνια τα δεδομένα άλλαξαν. Το κόστος διατήρησης του σώματος , αλλά και οι δικαστικές διαμάχες εξάντλησαν το συγκεκριμένο ποσό.
Ο γιος του Μπέντφορντ, απογοητευμένος από το υψηλό κόστος αποθήκευσης της σορού του, μετέφερε το σώμα του πατέρα του σε μια ιδιωτική εγκατάσταση αποθήκευσης και κατά καιρούς γέμιζε την κάψουλά με υγρό άζωτο.
Το κορμί του Μπέντφορντ διατηρείτο επί πολλά χρόνια σε διοξείδιο του αζώτου, μέχρι και το 1982, όταν ο οργανισμός «Alcor Life Extension Foundation» ζήτησε να το πάρει πίσω και να τον τοποθετήσει στα σύγχρονα και πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια του, όπου και παραμένει έως σήμερα.
Οι σημερινές εγκαταστάσεις της Alcor Life Extension Foundation
Τα επόμενα χρόνια
Την άνοιξη του 1991 και 24 ολόκληρα χρόνια μετά το θάνατο του Μπέντφορντ, το σώμα του αποσπάστηκε από τον σφραγισμένο κρυογονικό κύλινδρο για να υποβληθεί σε εξετάσεις.
Σύμφωνα με την επίσημη έκθεση «ήταν σε καλή κατάσταση και φαινόταν νεότερος από τα 73 του χρόνια». Αποκαλύφθηκαν όμως κάποια προβλήματα:
«Το δέρμα στην αριστερή πλευρά του αυχένα ήταν διογκωμένο και παρατηρείτο εκροή παγωμένου αίματος από το στόμα και τη μύτη».
Η ίδια έκθεση ανέφερε ότι «τα μάτια του ήταν μερικώς ανοιχτά και τα οφθαλμικά αιμοφόρα αγγεία υπόλευκα εξαιτίας του πάγου. Τα ρουθούνια του ήταν πεπλατυσμένα σε σχέση με το πρόσωπο, πιθανότατα ως αποτέλεσμα παρατεταμένης πίεσης από κομμάτια ξηρού πάγου».
Όταν ολοκληρώθηκαν οι εξετάσεις, ο Μπένφορντ τοποθετήθηκε σε νέα κάψουλα και μεταφέρθηκε σε μονάδα αποθήκευσης στην Αριζόνα. Ο Μπέντφορντ είναι ο παλαιότερος κρυογονικά παγωμένος άνθρωπος στη Γη και παραμένει μέχρι και σήμερα ένα κατεψυγμένο πτώμα που προσδοκά ότι μία μέρα θα αναστηθεί εκ νεκρών.
