Κάθε νέα μητέρα βιώνει τις δικές της προκλήσεις όσον αφορά τον θηλασμό. Η Bo Smith, όμως, αντιμετώπισε μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση: τον καρκίνο του μαστού. Με μια συγκινητική ανάρτηση στο Facebook, μοιράστηκε την ιστορία της από την πρώτη διάγνωση μέχρι τη στιγμή που κράτησε αγκαλιά το νεογέννητο μωρό της για να το θηλάσει.
«Ποτέ μην ντρέπεσαι για μια ουλή. Σημαίνει απλά ότι ήσουν πιο δυνατός από οτιδήποτε προσπάθησε να σε πληγώσει. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω τη χαρά μου που μπορώ να θηλάσω τον γιο μου σήμερα. Δεν ντρέπομαι για αυτό το σώμα. Το σημάδι στο αριστερό μου στήθος μού θυμίζει πόσο τυχερή είμαι που όχι μόνο είμαι ζωντανή, αλλά έγινα και μητέρα», γράφει.
Η Bo διαγνώστηκε με φλεγμονώδη καρκίνο του μαστού τον Φεβρουάριο του 2015 και οι γιατροί είπαν ότι είχε μόνο 40 τοις εκατό πιθανότητες να ζήσει για πέντε χρόνια. «Ήμουν συντετριμμένη και φοβισμένη αλλά ήξερα ότι δεν είχα άλλη επιλογή από το να πολεμήσω. Ήμουν μόλις 29 ετών και ήξερα ότι ήθελα να κάνω τόσα πολλά στη ζωή μου».
Μετά από 16 γύρους χημειοθεραπείας με έξι διαφορετικά φάρμακα, μια μαστεκτομή και 44 γύρους ακτινοβολίας, η Bο νίκησε τον καρκίνο. Πριν ξεκινήσει το θεραπευτικό της πρόγραμμα, όμως, οι γιατροί έλεγξαν τη γονιμότητά της και διαπίστωσαν ότι είχε μειωμένο απόθεμα ωοθηκών, υποδηλώνοντας ότι η εγκυμοσύνη θα ήταν σχεδόν αδύνατη. «Έκλαψα», λέει η γυναίκα. «Ήθελα πολύ να μείνω έγκυος».
Παρότι οι γιατροί συμβούλεψαν την ίδια και τον σύντροφό τους να δοκιμάσουν την εξωσωματική γονιμοποίηση, επέλεξαν να προσπαθήσουν πρώτα φυσικά, με τη βοήθεια ενός φαρμάκου ορμονικής θεραπείας που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ορισμένων τύπων καρκίνου του μαστού. Δύο μήνες αργότερα, η Bo ήταν έγκυος. «Σοκαρίστηκα», λέει. «Δεν πίστευα ότι θα συνέβαινε, πόσο μάλλον τόσο γρήγορα και εύκολα. Ήταν το πιο εκπληκτικό συναίσθημα».
Στις 18 Αυγούστου 2018, γεννήθηκε το μωρό Τζέιμς – και η Σμιθ ήξερε ότι η απόφασή της να διατηρήσει το δεξί της στήθος ήταν η σωστή. «Δεν ήταν εύκολο να θηλάσω με ένα στήθος αλλά μετά από προσπάθεια, τα κατάφερα. Δεν ήθελα να με εμποδίσει τίποτα να θηλάσω το μωρό μου – ο θηλασμός είναι καταπληκτικός», λέει. «Είναι ακόμα τόσο σουρεαλιστικό για μένα ότι είμαι μητέρα και ότι θηλάζω το παιδί μου, όταν λίγο καιρό νωρίτερα δεν ήμουν καν σίγουρη αν θα ζήσω».