Επιτέλους τα κατάφερες και υιοθέτησες ένα κουτάβι! Δεν ήθελες να υιοθετήσεις κάποιο μεγαλύτερο σε ηλικία σκυλί, αφού δεν ήθελες να χάσεις τίποτα από τη ζωούλα του, ή είχες διαφορετικούς δικούς σου λόγους. Για παράδειγμα, στην εικόνα είναι η Jolene μου την ημέρα που τη βρήκα παρατημένη μαζί με τα αδέρφια της στο δάσος μέσα σε μία κούτα. Το μαξιλάρι στο οποίο κοιμάται είναι το μαξιλάρι της καρέκλας που καθόμουν μέχρι να έρθει στα πόδια μου και να με κοιτάξει, αφήνοντας την τριχωτή μάζα αγκαλιάς που είχαν φτιάξει τα αδέρφια της. Προσωπικά δεν ήθελα κουτάβι, δεν ήθελα σκύλο καν, ή μάλλον δεν ήξερα ότι ήθελα. Η Jolene ήταν κουτάβι, εκείνη με διάλεξε κι εγώ λύγισα και την κράτησα, χωρίς να έχω τις απαραίτητες γνώσεις. Διάβασα, είδα ατελείωτα βίντεο στο youtube, ξαναδιάβασα, έκανα λάθη αλλά και σωστά. Αν είσαι ή θέλεις να γίνεις κουταβομάνα ή κουταβοπατέρας, τότε τα παρακάτω σε ενδιαφέρουν:

• Καλό θα είναι να περιορίσεις το κουτάβι σε ένα χώρο στο σπίτι, καθώς οι μεγάλοι χώροι θα το αγχώσουν. Περιόριζέ το λοιπόν και όταν λείπεις και κατά τη διάρκεια του ύπνου, σε χώρο δικής σου επιλογής. Για παράδειγμα κλείσε τις πόρτες και μην επιτρέπεις να πηγαίνει κάπου αλλού πλην του σαλονιού ή του χώρου που έχεις ορίσει ότι θα είναι ο χώρος που θα κινείται και στο μέλλον.
• Αν κλαίει τη νύχτα, αγνόησέ το και μην του κάνεις τα χατίρια. Γενικά όταν κλαίει μην του κάνεις κανένα χατίρι, απλά αδιαφόρησε και τήρησε τον κανόνα που έχεις θέσει. Αν δε σε αφήνει να κοιμηθείς από το κλάμα, βάλε ωτοασπίδες. Μη λυγίσεις σε καμία περίπτωση. Δε θέλεις να συνδυάσει το ότι κλαίει με το ότι κάθε φορά που κλαίει συμβαίνει κάτι καλό, άρα ποτέ να μη σταματήσει να κλαίει. Είναι πολύ φυσιολογικό να κλαίει και να νιώθει ανασφάλεια, είναι μωρό και θέλει προσοχή.
• Μάθε του να κάνει τις ανάγκες του στην πάνα/υπόστρωμα. Τα κουτάβια χρειάζεται να κάνουν πολλές φορές μέσα στην ημέρα την ανάγκη τους, άρα υποχρεωτικά θα κάνει και μέσα στο σπίτι. Κάθε φορά που παίρνει θέση για την ανάγκη του, κάνε ένα δυνατό ήχο για να του αποσπάσεις την προσοχή (για παράδειγμα ένα παλαμάκι), τρέξε και σήκωσέ το, αφήνοντάς το στην πάνα. Να το επιβραβεύεις πάντα με λιχουδιά οταν τα κάνει στην πάνα, μην το ξεχνάς ποτέ, ειδικά στον πρώτο καιρό της συμβίωσής σας. Ίσως μερικούς μήνες αργότερα, ένα γλυκό “μπράβο” μαζί με το όνομά του θα αρκεί. Όταν κάνει στη βόλτα την ανάγκη του, πάλι να το επιβραβεύεις με ένα “μπράβο” και μία λιχουδιά, για να αντιλαμβάνεται ότι είναι καλό να τα κάνει στη βόλτα.
• Μην του φωνάζεις ποτέ το όνομά του ως παρατήρηση, παρά μόνο για κάτι καλό. Δε θέλεις να συνδυάσει το όνομά του με αρνητική ενέργεια από σένα. Δεν είναι σα να λες στο φίλο σου με αρνητική χροιά “ΡΕ ΓΙΩΡΓΟ, πρόσεχε πού πατάς”! Το όνομά του πρέπει να το ακούει μόνο με θετική χροιά, για να το αγαπήσει και να το ακούει σε όλη του τη ζωή.
• Οι λιχουδιές με τις οποίες θα το επιβραβεύεις δεν είναι απαραίτητο να είναι σκυλομπισκότα από τα οποία δεν κάνει να τρώει πολλά. Η καλύτερη λύση είναι λίγο βρασμένο κρέας από αυτό που έχεις και τρως εσύ ή έστω πάρε μια δεύτερη ξηρά τροφή που να του αρέσει ή μικρές λιχουδιές με καλά διατροφικά στοιχεία, που θα μπορεί να τρώει αρκετά όσο το εκπαιδεύεις.
• Να το επιβραβεύεις πάντα όταν κάνει κάτι καλό.
• Κάνε το κουτάβι σου να καταλάβει ότι πρέπει να σε αφήνει να του παίρνεις το φαγητό από μπροστά του όταν χρειάζεται. Κάποιες φορές λοιπόν, την ώρα που τρώει, πάρε το φαγητό από μπροστά του για λίγα δευτερόλεπτα. Αυτή η τακτική θα το διδάξει ότι εσύ είσαι εκείνος που ελέγχει το τι θα φάει. Σίγουρα δε θέλεις έναν ενήλικο σκύλο που μπορεί να σε δαγκώσει αν πας να του πάρεις κάτι που τρώει, θεωρώντας ότι δεν έχεις αυτό δικαίωμα πάνω του.
• Μην το ξυπνάς για χάδια και παιχνίδια όταν κοιμάται. Ο ποιοτικός ύπνος και το καλό φαγητό παίζουν καθοριστικό ρόλο στη σωματική και πνευματική ανάπτυξη του σκύλου, η οποία είναι ραγδαία σε αυτό το στάδιο της ζωής του. Ο σκύλος σου τώρα χτίζει αυτό που θα είναι μετέπειτα.
• Μην το χαιρετάς όταν φεύγεις από το σπίτι, του αυξάνεις το άγχος αποχωρισμού. Απλά άνοιξε την πόρτα και φύγε, αφού έχεις τακτοποιήσει κάθε εκκρεμότητα (η πάνα/υπόστρωμα στη θέση της, το πάτωμα άδειο από πράγματα δικά σου ή του σπιτιού που θα μπορούσε να πειράξει, μερικά παιχνίδια για να απασχολείται όσο λείπεις, κλπ).
• Μην κάνεις υπερβολές αγάπης όταν γυρίζεις σπίτι. Το κουτάβι και γενικά το σκυλί δεν έχει ρολόι για να ξέρει αν έλειψες μισή ώρα ή μισή μέρα, οπότε η απουσία σου για εκείνο αποκτά τεράστιες διαστάσεις αν κάνεις σαν τρελός για εκείνο μόλις γυρίζεις. Κάνε τον αδιάφορο, ακόμα κι αν θες να το πνίξεις στα φιλιά. Αν αντιδράς υπερβολικά όταν μπαίνεις στο σπίτι, σημαίνει για το κουτάβι οτι η επιστροφή σου είναι κάτι πολύ σημαντικό, συνεπώς κάθε φορά που φεύγεις είναι μία τραγωδία, άρα όταν λείπεις θα ειναι δυστυχισμένο και ανήσυχο, πράγμα που δεν το θέλεις.  Ένα ανήσυχο κουτάβι, εκτός του ότι δεν είναι το ίδιο καλά ψυχολογικά, είναι πολύ πιθανό να κάνει και ζημιές στο χώρο σου. Αγκάλιασε, φίλησε και παίξε με το σκυλάκι σου 10-20 λεπτά αφού έχεις μπει στο σπίτι (είπαμε, δεν είμαστε και ρομπότ).
• Βρες λέξεις κλειδιά για να το κάνεις να καταλαβαίνει τι θέλεις από εκείνο. Για παράδειγμα να του λες ΜΠΡΑΒΟ όταν κάνει κάτι που θέλεις, ΜΗ όταν πάει να κάνει κάτι που δε θες. Όταν προσαρμόζεται, του αξίζει μία λιχουδιά για επιβράβευση, σωστά;
• Προσάρμοσε τη χροιά της φωνής σου. Αν θες να είσαι αυστηρός, πρέπει να το τηρείς όσο κι αν πας να λυγίσεις. Αν θέλεις να επιβραβεύσεις το κουτάβι, γλύκανε τη φωνή σου.
• Θέσε κανόνες στη συμβίωσή σας και τήρησέ τους στο έπακρο. Αν για παράδειγμα, δε θέλεις ο σκύλος σου να ανεβάινει στο κρεβάτι σου όποτε θέλει όταν ενηλικιωθεί, ξεκίνα το από τώρα. Πρέπει να μάθει ποια ειναι η θέση του και να υπάρχει μία συνέχεια σε αυτήν την επιλογή, όχι να αλλάζεις στάση ανάλογα με τις διαθέσεις σου. Αν δεν είσαι σταθερός σε αυτά που του ζητάς, θα αποκτήσεις έναν μπερδεμένο ενήλικο σκύλο.
• Μην του δίνεις φαγητό από το τραπέζι την ώρα που τρως. Αν το κάνεις τώρα που είναι μικρό, θα σε ενοχλεί για πάντα την ώρα του φαγητού και δε θα αφήνει εσένα, την οικογένειά σου και τους καλεσμένους σου να φάτε με ηρεμία. Μόλις τελειώνεις το φαγητό σου, τάισε το κουτάβι σου. Έτσι θα συνδυάσει τη λήξη του ανθρωπίνου γεύματος με την έναρξη του δικού του και θα είναι ήρεμο και υπομονετικό με τον καιρό. Αν δεν ειναι η ώρα του να φάει, μην το ταΐσεις μετά το φαγητό σου, απλά συνεχίστε την ημέρα σας.
• Να το πηγαίνεις βόλτες σε πολλά διαφορετικά μέρη για να συνηθίζει τους ήχους και τις εικόνες της πόλης ώστε να είναι ήρεμο στο μέλλον.
• Μην του επιτρέπεις να παίζει με δικά σου πράγματα (παπούτσια, κάλτσες) όσο χαριτωμένο και να είναι ως εικόνα. Βάλε όρια και στις ιδιοκτησίες σας. Αγόρασέ του παιχνίδια δικά του και ανανέωνέ τα συχνά για να μην τα βαριέται. Αν τα βαρεθεί, θα βρει παιχνίδια μέσα στο σπίτι, αντικείμενα που ΔΕΝ είναι παιχνίδια για εκείνο, όπως τα sneakers σου, το τηλεκοντρόλ, τον υπολογιστή σου ή ό,τι άλλο βρει.

Να θυμάσαι, σε γενικές γραμμές, ότι στο μυαλό του σκύλου υπάρχει μία πολύ συγκεκριμένη ευθεία λογικής. Όταν την αντιληφθείς και τη διαχειριστείς, τότε, θα συνεννοείστε άψογα με το σκύλο σου. Επίσης μην ξεχνάς πως είναι ζωάκι και όχι άνθρωπος, άρα δε θα χρησιμεύσει πουθενά να χρησιμοποιείς ανθρώπινες τακτικές συνεννόησης ή νουθεσίας.

Καλώς το δέχτηκες λοιπόν, καλές βόλτες και καλή ζωή να έχετε, με λίγη πειθαρχία (κυρίως δική σου) στην αρχή!

 

Το σκυλάκι σου χρειάζεται αγάπη, αφοσίωση και κάποιο κομμάτι του χρόνου σου. Είναι μέλος της οικογένειάς σου πλέον και όσο καλύτερα το ελέγξεις, τόσο πιο ευχάριστη ζωή θα έχετε μαζί. Ποτέ και για κανένα λόγο μη χτυπάς το κουτάβι σου, ούτε με το χέρι ούτε με εφημερίδα όυτε με πούπουλο.

Και να θυμάσαι, δε φταίει ποτέ ο σκύλος, αλλά ο άνθρωπος που τον έχει.