Κώστας Σαμαράς
Φήμες λένε πως του αδελφού σου το παιδί είναι δύο φορές παιδί σου! Ποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει σε αυτό; Ένα παιδί που έρχεται στην οικογένεια από το αδελφάκι σου είναι ευλογία. Είναι ένα συναίσθημα πρωτόγνωρο, μία αγάπη αλλιώτικη και μια αδυναμία μεγαλύτερη από κάθε άλλη.
Τι πιο υπέροχο όμως να έρχεται αυτό στη ζωή όταν εσύ είσαι σε μικρή ηλικία; Αυτό κι αν δεν είναι ευλογία. Κι αυτό γιατί όταν είσαι νέος έχεις περισσότερη όρεξη, περισσότερο χρόνο και μια καρδούλα μεγαλύτερη για να χωρέσει μέσα ένα μικρό και αθώο παιδάκι.
Δεν μπορεί να περιγραφτεί η χημεία και η ατέλειωτη αγάπη που ενώνουν μια νέα θεία και ένα μικρό παιδάκι. Ωστόσο, το παιδί από την πρώτη στιγμή διαισθάνεται πως η θειούλα του είναι ο μικρός φύλακας άγγελός του, εκείνος ο ευαίσθητος κι ευάλωτος άνθρωπος που το υποστηρίζει σε κάθε ζημιά, κάθε διαολιά και κάθε σχέδιο.
Τα παιδάκια στα μάτια τους αντικρίζουν έναν άνθρωπο προστάτη, τον αγαπημένο τους φίλο που πάντα θα τους κρατάει σοκολάτες, παγωτό και ζαχαρωτά. Η μαμά μπορεί να μην τα επιτρέπει, η θεία όμως τα φέρνει κρυφά, χωρίς κανείς να αντιληφθεί το παραμικρό. Πολλές φορές αταξίες κάνουν και οι μεγάλοι!
Μια θεία είναι ο καλύτερος φίλος ενός μικρού παιδιού, γιατί μαζί μπορούν να παίξουν, να γελάσουν, να τρέξουν και να κάνουν παρέα κάθε είδους δραστηριότητα.
Όταν η θεία έχει μικρή ηλικία, έχει μεγαλύτερη όρεξη, ενέργεια και περισσότερες αντοχές για περιπέτειες με το ανιψάκι. Ξέρει ακριβώς τι αρέσει στο παιδί και τι όχι, τι αγαπάει, τι τρώει, τι ώρα κοιμάται, ποιο παραμύθι και τραγούδι λατρεύει.
Κι όλα αυτά, γιατί το ζει έντονα καθημερινά και το γνωρίζει τόσο καλά, όσο τίποτα άλλο, όσο κανέναν άνθρωπο στον κόσμο. Το ανιψάκι τους είναι η ζωή τους, είναι σαν ένα μικρό αδελφάκι που ήρθε για να αλλάξει τα πάντα και να τα κάνει πιο μαγικά.
Έφερε με την άφιξή του αστερόσκονη και τη μοίρασε στις καρδιές των ανθρώπων του. Στην καρδιά της θείας, μάλλον, έπεσε λίγο παραπάνω.
Το ανιψάκι σου, σου θυμίζει το παιδί που κάποτε ήσουν. Πολλές φορές μάλιστα, καμαρώνεις γιατί διαπιστώνεις το πόσο πολύ σου μοιάζει και γελάς με την καρδιά σου όταν κάνει δικές σου κινήσεις ή μιμείται τη δική σου συμπεριφορά και εμφάνιση.
Κάθε τρεις και λίγο γίνεσαι ξανά παιδί και κάνεις ανωριμότητες και χαζά μαζί του νιώθοντας ότι μόνο αυτό το πλάσμα σε καταλαβαίνει και μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο με ένα του χαμόγελο.
Το χαμόγελο του είναι η ανταμοιβή σου. Κορδώνεσαι όταν σου λέει πως είσαι όμορφη, ευγενική και καλή. Το παιδί αυτό αγνοεί ατέλειες που οι υπόλοιποι δε σταματούν να παρατηρούν πάνω σου. Κι αυτό συμβαίνει γιατί το παιδί μπορεί να δει με πιο καθαρά μάτια την ομορφιά και την αγνότητα της ψυχής σου. Την αλήθεια δηλαδή.
Κάθε φορά που σε αγκαλιάζει αυτό το μικροσκοπικό πλασματάκι νιώθεις την ομορφάδα τούτου του κόσμου εντονότερα. Η ζωή μυρίζει ζαχαρωτό. Η αγάπη σας δε μοιάζει με καμία άλλη και είναι αναντικατάστατη.
Όταν η μαμά και ο μπαμπάς λένε όχι, η θεία λέει ναι. Η θεία έχει την τάση να το κακομαθαίνει γιατί δε θέλει να του χαλάει χατίρι και να βλέπει λυπημένη τη φατσούλα του. Η θεία του είναι πάντοτε ο ώμος παρηγοριάς, ο άνθρωπος εμπιστοσύνης που το παιδί λέει τα μυστικά του, ο ψυχολόγος και ο καλύτερος φίλος που είχε ποτέ.
Οι καλύτερες βόλτες, οι πιο ωραίες μέρες, τα καλύτερα καρπουζοκαλοκαίρια, οι μεγαλύτερες βουτιές και τα καλύτερα φραουλοπαγωτά πάντα θα έχουν γεύση θείας.
