Πέγκυ Σκουλού
Σε πελάγη ευτυχίας πλέουν τους τελευταίους μήνες η Εριέττα Κούρκουλου και ο Βύρων Βασιλειάδης καθώς στις 21 Μαρτίου 2022 υποδέχτηκαν στον κόσμο τον γιο τους, Νίκο Βασιλειάδη.
Η Εριέττα Κούρκουλου είναι αρκετά ενεργή στα social media και δημοσιεύει συχνά στιγμιότυπα από την καθημερινότητα της. Αυτή τη φορά, δημοσίευσε δυο υπέροχες φωτογραφίες με πρωταγωνιστή τον έξι μηνών γιο της Νίκο Βασιλειάδη Κούρκουλο.
Σε αυτές είδαμε το γεύμα που τρώει ο μικρός Νίκος, σερβιρισμένο σε ένα υπέροχο οικολογικό σκεύος που είχε σχήμα ένα ελεφαντάκι.
Η μαμά του μας έδειξε το πριν και το μετά.
Ο ίδιος έφαγε με τα χέρια το γεύμα του, δημιουργώντας το… χάος.
Υπέρμαχος της vegan διατροφής εδώ και χρόνια, η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση δεν δίνει στον γιο της να φάει κρέας και παράγωγά του.
Από τότε που γεννήθηκε, ο μικρός Νίκος ακολουθεί τη vegan διατροφή των γονιών του.
Vegan από κούνια ο Νίκος Βασιλειάδης Κούρκουλος
O Nίκος Βασιλειάδης Κούρκουλος είναι vegan από την ημέρα που γεννήθηκε.
Λίγους μήνες πριν η ίδια τον είχε φωτογραφήσει φορώντας ένα κορμάκι με διάφορα ζωάκια και το μήνυμα: “Σεβασμός σε όλους! Γίνε vegan”.
Σε άρθρο της στο Vegan Times η ίδια είχε μιλήσει για το γεγονός ότι θα μεγαλώσει το παιδί της με vegan διατροφή:
«Όπως προμηνύει και ο τίτλος, είναι “παιδί ΜΑΣ” και δεν έχει κανένας το δικαίωμα να κρίνει πως θα επιλέξουμε εμείς να το μεγαλώσουμε. Αυτό ισχύει για την γέννα (φυσικός τοκετός ή καισαρική), την διατροφή του (θηλασμός ή φόρμουλα, ή αν η φόρμουλα θα έχει vegan ή vegetarian D) και τις αξίες που σκοπεύουμε να του μεταδώσουμε. Παρόλα αυτά, επειδή σαν νέοι γονείς είναι λογικό να είμαστε ευάλωτοι στις γνώμες και τις κριτικές τρίτων, θα μοιραστώ μαζί σας τον δικό μου τρόπο αντιμετώπισης, ο οποίος ενδεχομένως να βοηθήσει και εσάς.
“Δεν θα δώσετε στο παιδί σας την επιλογή;”
Υπάρχει κάποιο παιδί το οποίο να “επιλέγει” αυτά που τρώει από την ημέρα που γεννιέται;
Τα παιδιά τρώνε στο σπίτι ό,τι τους προσφέρει η οικογένειά τους
Τα παιδιά δεν έχουν έτσι και αλλιώς την επιλογή του τί θα φάνε μέχρι κάποια ηλικία. Σαν μητέρα, μιας και καλούμαι ούτως ή άλλως να αποφασίσω εκ μέρους του παιδιού μου, αισθάνομαι την υποχρέωση να το καθοδηγήσω σε έναν τρόπο ζωής ο οποίος προάγει την προστασία του περιβάλλοντος και τον σεβασμό για κάθε ζωντανό πλάσμα. Η μόνη διατροφή που είναι συμβατή με τις αξίες αυτές, είναι εκείνη που είναι καθαρή από όλα τα ζωικά προϊόντα – με άλλα λόγια, η βίγκαν διατροφή.
Η κρεατοφαγία, όπως και η φυτοφαγία, είναι κάτι που μαθαίνεται
Τα πρώτα χρόνια της ζωής μας μαθαίνουμε να κατηγοριοποιούμε τα πάντα γύρω μας. “Ζώο”, “άνθρωπος”, “παιχνίδι”, “έπιπλο”, “φαγητό”. Ανάλογα με την θρησκεία μας, την κουλτούρα που κυριαρχεί στην χώρα όπου μεγαλώνουμε, και τις συνήθειες τις οικογένειάς μας, είναι λογικό αυτή η κατηγοριοποίηση να διαφέρει – μερικές φορές λιγάκι και άλλοτε αρκετά.
Στην Ελλάδα για παράδειγμα, μαθαίνουμε να κατατάσσουμε κάποια ζώα στην κατηγορία του “ζώου συντροφιάς” όπως ο σκύλος, η γάτα και τα χάμστερ, άλλα ζώα στην κατηγορία του “ζώου εργασίας”, όπως τα άλογα και τα γαϊδουράκια – και τα πιο άτυχα από όλα, όπως τα ψάρια, οι αγελάδες, τα πρόβατα, οι κότες και τα γουρούνια, στην κατηγορία του “φαγητού”.
Αυτή η κατηγοριοποίηση δεν έχει κανένα κριτήριο. Κάποια από τα ζώα στην κατηγορία του “φαγητού” είναι αποδεδειγμένα πιο ευφυή από τα ζώα με τα οποία μοιραζόμαστε τα κρεβάτια μας, ενώ σε πολλές ξένες χώρες, ζώα που δεν θα διανοούμασταν εμείς να φάμε – όπως τα άλογα ή οι μαϊμούδες, βρίσκονται στα μενού των πιο ακριβών εστιατορίων.
Όπως μαθαίνουμε λοιπόν από την παιδική μας ηλικία, ότι κάποια ζώα είναι φαγητό και κάποια άλλα όχι, έτσι μπορούμε να μάθουμε ότι κανένα από αυτά τα ζώα δεν είναι φαγητό και ότι είναι συναισθανόμενα όντα, που έχουν σαν εμάς δικαίωμα στην ζωή και θα πρέπει να προστατεύονται από κάθε μορφής εκμετάλλευση.
Και όμως, δεν γεννιόμαστε σαρκοφάγοι
Σε αντίθεση με αυτό που πιστεύει η πλειονότητα, οι πρόγονοί μας δεν ήταν σαρκοφάγα, αλλά σαπροφάγα όντα. Έκλεβαν δηλαδή τα αποφάγια άλλων ζώων, γιατί δεν διέθεταν τα σωματικά χαρακτηριστικά που ήταν απαραίτητα για να κυνηγήσουν, να σκοτώσουν, ή να φάνε χωρίς επεξεργασία κάποιο ζώο. Μιας και το κυνήγι και η σαρκοφαγία δεν είναι στο αίμα μας, είναι λογικό τα παιδιά μας να μην λιγουρεύονται ενστικτωδώς την αγελάδα που βλέπουν να τρέχει ανέμελη στο γρασίδι, ούτε το όμορφο κοτοπουλάκι που απεικονίζεται στα Πασχαλινά καλαθάκια που φτιάχνουν στο σχολείο. Ο διάσημος συγγραφέας Harvey Diamond χρησιμοποίησε ένα πολύ πετυχημένο παράδειγμα, μέσα από το οποίο αποδεικνύεται αυτό το γεγονός, προκαλώντας τους αναγνώστες του να βάλουν ένα μήλο και ένα κουνέλι στην κούνια ενός παιδιού – “Εάν το παιδί φάει το κουνέλι και παίξει με το μήλο, θα σας αγοράσω ένα καινούριο αυτοκίνητο” (Harvey Diamond (2010), Fit for Life).
Είναι προφανές ότι αυτό το πείραμα δεν θα λειτουργούσε στην περίπτωση των ζώων που είναι γεννημένοι θηρευτές. Βλέπετε, όλα τους ανεξαιρέτως, έχουν έμφυτο το ένστικτο του κυνηγιού και της θανάτωσης του θηράματός τους. Σε αντίθεση με αυτό, τα ευρήματα της ψυχιατρικής αποδεικνύουν ότι η τάση ενός παιδιού να βασανίζει και να σκοτώνει μη ανθρώπινα ζώα, είναι δείγμα σοβαρής ψυχολογικής διαταραχής, η οποία έχει παρατηρηθεί στις περισσότερες περιπτώσεις κατά συρροή δολοφόνων. Θα λέγαμε ποτέ ότι ένα νεαρό λιονταράκι χρήζει ψυχολογικής παρακολούθησης επειδή σκότωσε έναν λαγό;
Πολύ αμφιβάλλω.
Στα παιδιά μας, λέμε ψέματα
Εριέττα Κούρκουλου Λάτση: Vegan σε έναν nonvegan κόσμο
Επειδή κανένα παιδί δεν θέλει να είναι η αιτία που ένα ζώο έχασε την ζωή του, σαν γονείς, καλούμαστε να τους κρύψουμε την αλήθεια και να σκαρφιστούμε διάφορους τρόπους για να δικαιολογήσουμε την κατανάλωση κρέατος, γάλακτος, και άλλων ζωικών προϊόντων. Στην περίπτωση των δικών μου γονέων, η δικαιολογία ήταν ότι το ζωάκι “πέθανε” από γηρατειά (μην σας μπαίνουν ιδέες). Τα παιδιά έχουν έμφυτους κάποιους ηθικούς φραγμούς, οι οποίοι τα αποτρέπουν από το να κάνουν κακό σε οποιοδήποτε ζώο. Για να τα φάνε λοιπόν, αναγκαζόμαστε να τα πείσουμε ότι δεν χρειάστηκε να κάνουμε κακό στο ζωάκι για να φτάσει στο πιάτο τους. Ψέματα.
Ενώ μεγαλώνουν με καμάρι τις φακές τους σε κυπελάκια στο δημοτικό, αισθανόμαστε ότι πρέπει να τα προστατεύσουμε από την σκληρή πραγματικότητα της παραγωγής του κρέατος.
Το να δείξουμε σε ένα μικρό παιδί εικόνες από κάποιο σφαγείο, θεωρείται βάναυσο και τραυματικό για το παιδί
Το να δείξουμε σε ένα μικρό παιδί εικόνες από κάποιο σφαγείο, θεωρείται βάναυσο και τραυματικό για το παιδί. Όλα αυτά δεν είναι τυχαία και πολύ καλά κάνουν οι γονείς και αποκρύπτουν από τα παιδιά τους τις εικόνες ζώων που ουρλιάζουν από τον πόνο και παλεύουν με όλο τους το είναι να παραμείνουν στην ζωή, μη έχοντας βέβαια καμία ελπίδα. Στην πραγματικότητα, είναι φρικτή όλη η διαδικασία που ακολουθείται μέχρι να φτάσει ένα κομμάτι κρέας στο πιάτο τους. Από την αρχή της ζωής τους (από τη σύλληψη) μέχρι το τέλος τους.
Τα καλά νέα είναι, ότι αντίθετα με ό,τι πιστεύαμε τόσα χρόνια, το κρέας και τα υπόλοιπα ζωικά προϊόντα δεν είναι απαραίτητα για την επάρκεια της διατροφής ενός παιδιού.
Είναι διεθνώς αναγνωρισμένο ότι μια καλά σχεδιασμένη φυτοφαγική διατροφή είναι κατάλληλη για ανθρώπους σε όλα τα στάδια της ζωής τους, συμπεριλαμβανομένης της εγκυμοσύνης, της γαλουχίας, της βρεφικής ηλικίας, της παιδικής ηλικίας και της εφηβείας, καθώς και για τους αθλητές. Σύμφωνα με τα ευρήματα παγκόσμιων πιστοποιημένων οργανισμών διατροφής, όπως η American Dietetic Association και η British Dietetic Association, “οι σωστά προγραμματισμένες χορτοφαγικές διατροφές, συμπεριλαμβανομένων των καθαρά χορτοφαγικών ή vegan διατροφών, είναι υγιεινές, διατροφικά επαρκείς και μπορεί να παρέχουν οφέλη για την υγεία στην πρόληψη και τη θεραπεία ορισμένων ασθενειών».
«Πλέον ένα σημαντικό ποσοστό των παιδιών παγκοσμίως, αλλά και αρκετά παιδιά στην Ελλάδα μεγαλώνουν βίγκαν, με αποτέλεσμα να είναι ενημερωμένοι οι περισσότεροι παιδίατροι σχετικά με τον συγκεκριμένο τρόπο διατροφής και ανατροφής. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος ανησυχίας για το αν ένα παιδί λαμβάνει όλα τα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξή του χωρίς την κατανάλωση ζωικών προϊόντων. Αντιθέτως, όλα δείχνουν ότι το πιθανότερο είναι να ευνοηθεί η υγεία ενός παιδιού από την διατροφή αυτή, όχι μόνο βραχυπρόθεσμα, αλλά και δεκαετίες μετά την ενηλικίωσή του».
Το φαγητό στο σπίτι μας, είναι και θα είναι μόνο βίγκαν
Και αν αποφασίσει μεγαλώνοντας να φάει κρέας τί θα κάνεις;
«Θα το κυνηγήσω για να του βγάλω την μπουκιά από το στόμα!
Ας σοβαρευτούμε λιγάκι.
Σαν γονέας, θεωρώ σωστό να οδηγήσω το παιδί μου τα πρώτα χρόνια της ζωής του σε έναν τρόπο ζωής, τον οποίο θεωρούμε ο πατέρας του και εγώ ηθικά ορθό. Μεγαλώνοντας, είμαι βέβαιη ότι όπως όλα τα παιδιά, θα μας βομβαρδίσει με ερωτήσεις τις οποίες θα ήθελα να μπορούμε να απαντήσουμε ειλικρινά. Όταν έρθει η ημέρα να μας ρωτήσει γιατί η δική μας οικογένεια δεν τρέφεται όπως πολλές άλλες, θα του εξηγήσουμε τον λόγο.
Από την στιγμή που θα μάθει όλη την αλήθεια για την παραγωγή του κρέατος, του ψαριού, του αυγού και των γαλακτοκομικών και του μελιού και θα γνωρίζει πια τις τρομακτικές επιπτώσεις της στις ζωές δισεκατομμυρίων συναισθανόμενων όντων, στο περιβάλλον, αλλά και στην ίδια του την υγεία, θα είναι σε θέση να πάρει μια συνειδητοποιημένη απόφαση.
Όπως κάθε παιδί που πηγαίνει σχολείο και αποκτά φίλους και δικές του ασχολίες, το παιδί μας θα είναι ελεύθερο να επιλέξει τί θα τρώει και πώς θα ζήσει τη ζωή του γενικά. Έχω την τύχη να έχω γνωρίσει αρκετούς ενήλικες που μεγάλωσαν με βίγκαν γονείς και κανένας τους δεν επέλεξε στην συνέχεια να καταναλώνει ζωικά προϊόντα, επειδή πολύ απλά, δεν τα θεωρούν φαγητό, όπως και εμείς δεν θεωρούμε φαγώσιμο έναν σκύλο ή μια γάτα. Όποια και να είναι η επιλογή του γιού μας όταν αρχίσει να ανεξαρτητοποιείται, το φαγητό στο σπίτι μας, είναι και θα είναι μόνο βίγκαν».
