Κώστας Σαμαράς
Το γράφω ξανά μπας και κάποιοι το καταλάβουν. Δεν κάνω την αγιογραφία κανενός με την ενασχόληση μου με την Δολοφονία του Μακρή. Ούτε έχω ανάγκη να το κάνω. Το θέμα γεννά εύλογα το δημοσιογραφικό ενδια…
Το γράφω ξανά μπας και κάποιοι το καταλάβουν. Δεν κάνω την αγιογραφία κανενός με την ενασχόληση μου με την Δολοφονία του Μακρή. Ούτε έχω ανάγκη να το κάνω. Το θέμα γεννά εύλογα το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον μιας και το ενδιαφέρον αυτό προέρχεται απο την ανάγκη του κοινού να μάθει.
Αυτά για να ξηγιόμαστε. Πάμε στο θέμα μας τώρα. Τα θύματά αυτής της δολοφονίας… είναι παραπάνω απο ένα. Είναι η Βικτώρια. Είναι τα παιδιά. Είναι και οι συγγενείς πρώτου βαθμού του νεκρού επιχειρηματία.
Ειδικά η Βικτώρια-όπως μας αποκάλυψε στενός φίλος του Μακρή που ήταν αυτές τις ημέρες στο σπίτι της οικογένειας-δείχνει να είναι αλλού. Δεν έχει φάει τίποτε όλες αυτές τις ημέρες, πίνει μόνο νερό, παίρνει φάρμακα για να μπορέσει να διαχειριστεί όσο καλύτερα μπορεί την επόμενη ημέρα και μοιάζει αδύναμη.
Η μόνη χαρά της είναι τα παιδιά της. Και ο μεγάλος φόβος της μιας και θεωρεί πώς ο κύκλος αίματος αυτής της ιστορίας δεν κλείνει εδώ.
Θέλει και ψάχνει τρόπο να προστατευτεί. Και αυτό θα κάνει. Αν αποδειχτεί ότι η δολοφονία οφείλεται σε βεντέτα απο το παρελθόν τότε τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα.
Ο εφιάλτης της; Είναι να μη ζήσει κι άλλες τέτοιες στιγμές πόνου και απώλειας.
Το μαρτύριο της θα συνεχιστεί μιας και τις επόμενες ημέρες θα δώσει συμπληρωματική κατάθεση στους αστυνομικούς για τα όσα γνωρίζει για τον κύκλο του άντρα της. Κάτι που θα ξυπνήσει όλες εκείνες τις όμορφες στιγμές μαζί του.
Κι αυτό πονάει πολύ…
