Ξεπερνιέται η απώλεια ενός γονιού;

Η απώλεια ενός γονιού είναι ένα από τα πιο σκληρά βιώματα στη ζωή ενός ανθρώπου. Ο άνθρωπος χάνει τον γεννήτορά του, τον άνθρωπο που τον έφερε στη ζωή και αυτό το γεγονός τον κλονίζει και τον μεγαλώνει απότομα. Μπορεί να ξεπεραστεί αυτός ο πόνος;

Πώς βιώνει κάποιος την απώλεια ενός γονιού;

Ο άνθρωπος περνάει από διάφορα ψυχολογικά στάδια όπως άρνηση, ενοχή, συμβιβασμός, κατάθλιψη και στο τέλος έρχεται η αποδοχή για τη μη αντιστρεψιμότητα του γεγονότος. Το πόσο πολύ πονάμε για την απώλεια ενός γονιού απορρέει και από τον τρόπο με τον οποίο εκείνος φεύγει από τη ζωή. Αν για παράδειγμα, χάσει κάποιος το γονιό του σε ένα ατύχημα τότε το αίσθημα της αδικίας ή της θλίψης μπορεί να είναι εντονότερο από κάποιον που χάνει έναν γονιό από μία σοβαρή ασθένεια. Στην περίπτωση της ασθένειας, υπάρχει μέσα μας και ένα κομμάτι που είναι χαρούμενο, ακριβώς επειδή αισθάνεται πως ο δικός του άνθρωπος σταματάει να πονάει και να υποφέρει.

Πάντοτε όμως ο πόνος είναι οξύς και έντονος και διαφέρει ο τρόπος διαχείρισης από άνθρωπο σε άνθρωπο. Όλοι οι άνθρωποι πάντως που έχουν χάσει γονιό αναφέρουν πως εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκαν πως μεγάλωσαν απότομα. Όντως, δεν υπάρχει γεγονός που να ωριμάζει περισσότερο έναν άνθρωπο από την απώλεια ενός γονιού. Ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με το θέμα του θανάτου, καλείται να αποδεχτεί και να συμβιβαστεί με ένα καινούργιο γεγονός στη ζωή του και εμβαθύνει μπροστά στο απρόβλεπτο της ζωής.

Ο άνθρωπος που χάνει έναν γονιό, καλό είναι να μην κλειστεί στον εαυτό του, αλλά να ανοιχτεί σε ανθρώπους εμπιστοσύνης και να μιλήσει ανοιχτά για όλα τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνει, μέχρι το βαθμό που θέλει και δεν του δημιουργεί πίεση. Οι καλές φιλίες και οι σχέσεις με θετικούς ανθρώπους θα βοηθήσουν και τον ίδιο να ξεπεράσει γρηγορότερα το πένθος στο οποίο βρίσκεται.

Πολλοί άνθρωποι μάλιστα έχουν τη συνήθεια να επισκέπτονται καθημερινά το μνήμα του αγαπημένου τους προσώπου και το θεωρούν και ηθική τους υποχρέωση, όμως αυτό έχει αποδειχθεί πως δε βοηθάει τους ίδιους να επανέλθουν στη φυσιολογική τους ζωή. Αν κάποιος δε μπορεί πάλι να ξεπεράσει την έντονη θλίψη και βιώνει κατάθλιψη, καλό είναι να απευθυνθεί και να ζητήσει τη γνώμη και ενός ειδικού.

Μεταφυσικές αγωνίες

Όταν κάποιος άνθρωπος έχει θρησκευτική πίστη, μπορεί να αρχίσει να αγωνιά για την ψυχή του εκλιπόντος. Η αλήθεια είναι πως όποια και αν είναι η αλήθεια, είναι ευλογία κάποιος να είχε καλούς γονείς και να κρατήσει για πάντα του τις όμορφες στιγμές που μπορεί να έζησαν, ακόμα και αν δεν τους ξαναδεί ποτέ. Ένας άνθρωπος έτσι και αλλιώς, πεθαίνει ουσιαστικά μόνο όταν τον ξεχνάμε.

Ο θάνατος είναι και αυτός ένα γεγονός αλληλένδετο με τη ζωή. Όταν το αποδεχτούμε και εξοικειωθούμε με αυτό, τότε θα βοηθήσουμε και εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας να αποδεχτεί τη νέα πραγματικότητα.

[flowmagazine]