Κώστας Σαμαράς
π.Νεκταρίου Αντωνοπούλου «Ταχύς εις βοήθειαν…»
Στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στα Γιαννιτσά την Κυριακή της Ορθοδοξίας 2008 συνέβη και το εξής περιστατικό :
«Το παρεκκλήσι του Αγίου Λουκά βρίσκεται στη νότια πλευρά του Ναού κι επικοινωνεί με μία πόρτα.
Την ώρα της θείας Λειτουργίας κάποιος ενορίτης προσκύνησε τα ιερά λείψανα του Αγίου Λουκά που βρίσκονται στο παρεκκλήσι, έκανε μία υπόκλιση και κοίταξε μέσα από το κουρτινάκι στο Ιερό Βήμα.
Βλέπει τότε έκπληκτος μπροστά στην αγία Τράπεζα έναν Αρχιερέα ντυμένο την αρχιερατική του στολή, σκυφτό, με τα χέρια του λίγο υψωμένα σε στάση δέησης.
Του έκανε εντύπωση πώς δεν κοιτούσε μπροστά, άλλα κάπως λοξά στραμμένος προς τον κυρίως ναό. Δεν είδε τη φυσιογνωμία του, αλλά σκέφτηκε «τί να ζητά εδώ αυτός ό Αρχιερέας;», την ώρα που οι υπόλοιποι κληρικοί λειτουργούσαν στον κυρίως Ναό.
Περίμενε ως το τέλος της θείας Λειτουργίας, για να βγει από το Ιερό, αλλά προς έκπληξη του δεν βγήκε κανείς. Δεν υπήρχε άλλη πόρτα και ό άγνωστος αρχιερέας είχε γίνει άφαντος.
Την ίδια μέρα το μεσημέρι, για άγνωστους ως σήμερα λόγους, στο Ναό εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο δυτικό μέρος και σχεδόν το ένα τέταρτο του Ναού τυλίχτηκε στις φλόγες.
Κάηκαν εικονοστάσια, παγκάρια, στασίδια, προσκυνητάρια, καρέκλες, κεριά, απόκερα κ.λπ. Στο ίδιο σημείο υπήρχε και προσκυνητάρι με εικόνα του Αγίου Λουκά, το όποιο κάηκε κι αυτό. Παραδόξως, μέσα από την όλη καταστροφή και μέσα στις στάχτες βρέθηκε άθικτη ή εικόνα του Αγίου Λουκά.
Λίγες μέρες αργότερα, σ” ένα γειτονικό μοναστήρι, στον Άγιο Γεώργιο Ανύδρου, 15 χιλιόμετρα βορείως των Γιαννιτσών, κάποιος κληρικός διάβαζε εξορκισμούς σε μια δαιμονισμένη. Δίπλα οι μοναχές της μονής προσεύχονταν σιωπηλά προς θεία βοήθεια της βασανισμένης αυτής ψυχής. Κάποια στιγμή το δαιμόνιο άρχισε να φωνάζει:
– Σταματήστε! Σταματήστε! Με καίτε, με καίτε! Σταματήστε! Αλλά… κι εγώ σας καίω. Εγώ έκαψα εκείνη την Εκκλησία του Πέτρου και Παύλου εκεί στα Γιαννιτσά. Κι αν δεν ήταν εκείνος ό… Λουκάς, θα την είχα κάψει ολόκληρη!».
π. Α.Χ., Γιαννιτσά
