Κώστας Σαμαράς
2 Ιουνίου 1992. Έχουμε κυβέρνηση Μητσοτάκη, όχι του τωρινού, του πατήρ. Λεφτά υπάρχουν. Ο μήνας έχει μόλις αρχίσει πράγμα που σημαίνει πως οι μισθοί και οι συντάξεις περιμένουν τους Έλληνες μικρομεσαίους, που αλλού; Στις τράπεζες. Ο Βασίλης και ο Νίκος Παλαιοκώστας μαζί με τον συνεργάτη τους Κώστα Σαμαρά βρίσκονται στα Μετέωρα. Κλέβουν ένα φορτηγάκι. Κατευθύνονται στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, Παρκάρουν το βαν κάθετα στον πεζόδρομο, με τρόπο τέτοιο, ώστε να φράζει την είσοδο του χώρου στάθμευσης των αστυνομικών. Λίγο αργότερα τα όργανα της τάξεως θα αναγκαζόντουσαν να μεταβούν στην τράπεζα on foot, έτσι η συμμορία κερδίζει πολύτιμο χρόνο προκειμένου να διαφύγει.
Λίγο αργότερα οι τρεις άντρες εισέρχονται στο κατάστημα της τράπεζας. Από μια τσάντα οικοδόμου βγαίνουν δυο γεμάτες επτάσφαιρες κοντόκαννες καραμπίνες. «Για όποιον δεν κατάλαβε γίνεται ληστεία. Τα λεφτά της τράπεζας ήρθαμε να πάρουμε όχι τις ζωές σας. Μη μας αναγκάσετε να το κάνουμε. Στην τράπεζα θα ξανάρθουν χρήματα, η ζωή δεν επιστρέφει ποτέ. Φρόνιμα, να πάμε όλοι σπίτια μας’».
Ο Βασίλης κατευθύνεται προς τον ταμία. Κολλάει την καραμπίνα στον κρόταφο του και του ζητά τα λεφτά. Ο ταμίας του λέει πως το κλειδί για το χρηματοκιβώτιο το έχει ο διευθυντής. Ο διευθυντής δίνει το κλειδί στον ταμία και ο ταμίας ανοίγει το χρηματοκιβώτιο. Τα λεφτά είναι τόσα πολλά που δεν χωράνε στις δύο τσάντες που έχουν μαζί τους. Ο Νίκος γυρνά στο φορτηγάκι και φέρνει έναν υπνόσακο. Γεμίζουν τις τσάντες και το sleeping bag με χρήματα και αποχωρούν. Μπαίνουν στο αυτοκίνητο και απομακρύνονται. Έξω από την τράπεζα έχει μαζευτεί πλήθος. Ανάμεσά τους βρίσκεται ένας αστυνομικός. Βγάζει το όπλο του και πυροβολεί. Αστοχεί.
Οι ληστές αλλάζουν αυτοκίνητο. Δύο χιλιόμετρα πριν την Καλαμπάκα εμφανίζονται αργοπορημένοι αστυνομικοί. Ο Κώστας κρύβεται στο κενό μεταξύ των μπροστινών και των πίσω καθισμάτων ώστε οι αστυνομικοί που περνούν να θεωρήσουν πως υπάρχουν μόνο 3 επιβάτες στο αυτοκίνητο. Η αστυνομία κλείνει όλες τις εξόδους διαφυγής. Η συμμορία περνάει το μοναστήρι του Βιτουμά. Σταματούν και μετρούν τα χρήματα για να διαπιστώσουν πως έχουν 125 εκατομμύρια δραχμές. Μοιράζουν το ποσό στα τρία. Αφήνουν το αυτοκίνητο και προχωρούν στο βουνό με τα πόδια. Την επόμενη μέρα κλέβουν ένα Nissan ενός ντόπιου και τελικά καταφέρνουν να διαφύγουν.
Κάποιες μέρες αργότερα, του επιστρέφουν το αυτοκίνητο. Κάτω από το χαλί του οδηγού του έχουν αφήσει δώρο 150.000 δραχμές. Γεγονός που εξηγεί γιατί ποτέ κανείς δεν τους κάρφωσε.
(Φωτο: Eurokinisi)
