Κώστας Σαμαράς
Τα ελληνικά τσοπανόσκυλα συνήθως δε βρίσκονται στην κατηγορία των σκύλων συντροφιάς, ειδικότερα στα αστικά κέντρα. Όμως, έχουν το σημαντικό ρόλο του φύλακα στην ύπαιθρο, συντροφιά με τα κοπάδια.
Η φυλή των ελληνικών τσοπανόσκυλων, δεν έχει αναγνωριστεί στην Ελλάδα, λόγω του ελλιπούς αριθμού καθαρόαιμων σκύλων. Πέρα από τη γνωστότερη συντροφιά του κτηνοτρόφου εδώ και αιώνες, τον ελληνικό ποιμενικό, υπάρχουν και άλλες φυλές, όπως το λευκό Ελληνικό τσοπανόσκυλο, ο ποιμενικός της Σπάρτης, ο Μολοσσός της Ηπείρου και ο Ελληνικός ποιμενικός βοοειδών.
Φωτογραφία: Wikimedia Commons/ Gzac2016
Ελληνικός ποιμενικός
Ο Ελληνικός Ποιμενικός, είναι μια από τις αρχαιότερες ράτσες σκύλων. Είναι ένας εξαίρετος φύλακας κοπαδιών για την ελληνική ύπαιθρο, δυνατός, αντέχει στα ακραία καιρικά φαινόμενα και μπορεί να αντεπεξέλθει σε δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας. Συμβιώνει αρμονικά και προστατεύει τα υπόλοιπα ζώα του κοπαδιού.
Είναι δύσκολο να τον παραπλανήσεις και είναι πάντοτε κοντά στο κοπάδι, έτοιμος να αποτρέψει οποιαδήποτε επίσκεψη, όπως αυτή του λύκου και της αρκούδας.
Είναι σκύλος εμπιστοσύνης, ο καλύτερος φύλακας και απαραίτητος για κάθε κτηνοτρόφο που θέλει να προστατέψει το κοπάδι του.
Επειδή έχει ανεπτυγμένο το κυνηγετικό ένστικτο και τη φύλαξη, όσοι επιλέγουν τον ελληνικό ποιμενικό ως κατοικίδιο, πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για τα ένστικτα που πρόκειται να εξωτερικεύσει.
Είναι αρκετές οι περιπτώσεις ιδιοκτητών που απευθύνονται σε ειδικές οργανώσεις, μετά από εκδήλωση επιθετικότητας του σκύλου ή έντονο το αίσθημα προστασίας στο χώρο του και στους ανθρώπους που τον περιβάλλουν.
Επομένως, αν επιλέξετε ως κατοικίδιο τον ελληνικό ποιμενικό, απαιτείται εκπαίδευση από ειδικούς.
Λευκό Ελληνικό Τσοπανόσκυλο
Η ιστορία του λευκού Ελληνικού τσοπανόσκυλου ξεκινάει πριν από χιλιάδες χρόνια. Λέγεται ότι προέρχεται από τον αρχαίο ελληνικό ποιμενικό.
Ο Μέγας Αλέξανδρος το χρησιμοποίησε στις εκστρατείες του και ο Πλάτωνας με τον ποιητή Οππιανό αναφέρονται στα χαρίσματα και το θάρρος του σκύλου.
Είναι έξυπνο, δυνατό και ικανό στη φύλαξη κοπαδιών. Είναι πολύ φιλικό με τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του, εμφανίζοντας ένα διαφορετικό πρόσωπο από αυτό του ετοιμοπόλεμου φύλακα.
Ευλύγιστο και γρήγορο, το λευκό ελληνικό τσοπανόσκυλο είναι ο καλύτερος βοηθός του βοσκού.
Ελληνικός Ποιμενικός Βοοειδών
Είναι ο μικρότερος και πιο σπάνιος του είδους των ελληνικών μολοσσών. Εμφανίζεται συνήθως σε αγροκτήματα, σε περιοχές της υπαίθρου και σε μερικά νησιά.
Η ράτσα δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένη ούτε στην Ελλάδα, αν και λέγεται ότι διαμορφώθηκε από διασταυρώσεις άλλων τσοπανόσκυλων κατά το 19ο αιώνα.
Είναι ακούραστος εργάτης με ανθεκτικότητα. Ο ελληνικός ποιμενικός βοοειδών είναι κυρίως τσοπανόσκυλο συνοδείας και χρησιμοποιείται για να οδηγεί, να ελέγχει και να φυλάει τα βοοειδή σε κοπάδια.
Γίνεται πολύ καλός σκύλος για την οικογένεια, παιχνιδιάρικος και εύκολος στην εκπαίδευση, με έντονη την τάση προστασίας απέναντι σε άγνωστους ανθρώπους και σκύλους.
Μολοσσός της Ηπείρου
Γνωστοί και ως «γίγαντες της Ηπείρου» λόγω της καταγωγής και του μεγέθους τους, την Ήπειρο.
Όπως και τα υπόλοιπα τσοπανόσκυλα, έτσι και ο μολοσσός της Ηπείρου προορίζεται για τη φύλαξη και προστασία των κοπαδιών από επιθέσεις ζώων, όπως ο λύκος, το τσακάλι και οι αρκούδες.
Είναι μεγαλόσωμος και δυνατός. Πολύ έξυπνος, αφοσιωμένος και δεμένος με το αφεντικό και το κοπάδι του.
Δεν είναι επιθετικός με τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του και πάντα είναι έτοιμος να ασκήσει τα καθήκοντα του φύλακα.
Ποιμενικός της Σπάρτης
Ταιριάζει περισσότερο με την αγροτική ζωή, για αυτό και περιγράφεται σαν άγριο σκυλί της υπαίθρου. Λέγεται ότι είναι το αποτέλεσμα της διασταύρωσης ελληνικών Ηπειρωτικών ποιμενικών με Λακωνικά και Περσικά σκυλιά. Όμως, υπάρχουν και άλλες θεωρίες.
Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για αυτή τη φυλή σκύλων, όπως επίσης δεν είναι ξεκάθαρο αν υπάρχουν ακόμη καθαρόαιμα ποιμενικά Σπάρτης.
Πολλές φορές καταγράφεται σαν οδηγός, προστάτης κοπαδιών, αλλά και σαν κυνηγόσκυλο και λαγωνικό.
Είναι περιορισμένες οι πληροφορίες για τον αν υπήρχε παραπάνω από μία Σπαρτιατική φυλή. Όσες περιγραφές υπάρχουν για τη φυλή, που ήταν γνωστή ως Σπαρτιατικό κυνηγόσκυλο, δεν έχουν ομοιότητες με τα ποιμενικά σκυλιά.
Στην πλειοψηφία τους, τα τσοπανόσκυλα είναι ιδανικά για την ύπαιθρο και τη φύλαξη. Πέραν τούτου, από τη φύση τους αποζητούν άπλετο χώρο και να μην περιορίζονται, για παράδειγμα, σε διαμέρισμα της πόλης. Γίνονται πιστοί φίλοι του ανθρώπου και πάντοτε είναι έτοιμοι να τον προστατέψουν.
