Κώστας Σαμαράς
Όποιος ζει σε χώρα που εφαρμόζονται δραστικά περιοριστικά μέτρα τύπου lockdown ίσως έχει παρατηρήσει πως τα όνειρά του έγιναν κομματάκι πιο παράξενα.
Και είναι το στρες λόγω πανδημίας και η απώλεια της κανονικότητας οι δύο σημαντικότεροι παράγοντες για την αλλαγή στη φύση και την ποιότητα του ύπνου.
Αυτό μας λέει η καθηγήτρια νευροεπιστήμης και ψυχολογίας Roxanne Prichard και είναι μάλιστα εντελώς φυσιολογικό: «Είναι στην πραγματικότητα μια εξελικτική προσαρμογή. Δεν θα ήθελες να κοιμάσαι για 10 ώρες αν βρισκόσουν στο πεδίο της μάχης ή σε μια περιοχή με μεγάλο αριθμό νυκτόβιων αρπακτικών», ισχυρίζεται, βρίσκοντας αναλογίες με τους φόβους λόγω κορονοϊού.
Ο ύπνος με διαλείμματα είναι αυτός που μπορεί να σε κρατήσει ζωντανό στο πεδίο της μάχης και το ίδιο κάνει ασυναίσθητα ο οργανισμός μας και στις μέρες της καραντίνας, παρά το γεγονός ότι ο εχθρός είναι εδώ αόρατος.
Επιπλέον, το στρες λόγω της αβεβαιότητας και της κλεισούρας δεν βοηθάει καθόλου, παρατηρεί πάντα η Prichard, επηρεάζοντας ακόμα και τα όνειρά μας.
Που γίνονται πιο ζωντανά και πιο περίεργα, αντικατοπτρίζοντας ακριβώς τις ανησυχίες μας…
