Έφτιαξα ράφι για τα παπούτσια από ένα παλιό συρτάρι ντουλαπιού: να το αποτέλεσμα

Στο σπίτι είχαμε για καιρό ένα συρτάρι συρόμενο από μια παλιά ντουλάπα και αποφάσισα να το μετατρέψω σε δώρο για τον μπαμπά μου 😍 Στο διάδρομο του νέου σπιτιού του πατέρα μου, φαινόταν ότι έλειπε ένα ράφι για τα παπούτσια, οπότε μέσα σε λίγες μέρες μεταμόρφωσα ένα απλό συρτάρι σε πραγματικό ράφι 🥰😲

Είχα ένα συρτάρι από μια παλιά ντουλάπα. Ήταν εντελώς ξύλινο, στιβαρό, αλλά απολύτως άχρηστο. Έμεινε αχρησιμοποίητο για χρόνια, μέχρι που βρήκα έναν χρήσιμο τρόπο να το αξιοποιήσω.

Στο διάδρομο του νέου σπιτιού του πατέρα μου, έλειπε σαφώς ένα ράφι για τα παπούτσια, και η ιδέα γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα συγκεκριμένο έργο.

Πρώτα αφαίρεσα την εξωτερική διακοσμητική επένδυση από το συρτάρι – στη θέση της θα έπρεπε να υπάρχει μια επίπεδη επιφάνεια. Στη συνέχεια, ενίσχυσα τη δομή κολλώντας όλες τις συνδέσεις με κόλλα.

Μετά, έβαψα τις συνδέσεις του συρταριού μέσα και έξω με ειδικό στόκο για ξύλο.

Όταν ο στόκος στέγνωσε, τρίψα καλά όλο το συρτάρι με γυαλόχαρτο. Έπειτα αποφάσισα να προσθέσω κάτι πρωτότυπο – με ένα πρότυπο έκανα σχέδιο σε ανάγλυφο στις πλευρικές επιφάνειες με τον ίδιο στόκο.

Δούλεψα σε διάφορα στάδια, αφήνοντας κάθε μέρος να στεγνώσει εντελώς. Αυτή ήταν η πιο χρονοβόρα φάση της ανακαίνισης.

Ενώ το σχέδιο σε ανάγλυφο στέγνωσε, ασχολήθηκα με τα υπόλοιπα στοιχεία. Κόψα μια ράφι από ένα κομμάτι κόντρα πλακέ, και από το υπόλοιπο πάνελ επίπλου έφτιαξα την επιφάνεια εργασίας.

Και τα δύο μέρη τα έτριψα καλά και τα επεξεργάστηκα με δύο στρώσεις λάδι για ξύλο.

Για τα πόδια χρησιμοποίησα ένα κομμάτι ξύλο που βρήκα στο σπίτι. Το έκοψα υπό γωνία, το τρίψα και το επεξεργάστηκα με λάδι.

Όταν το σχέδιο στις πλευρές στεγνώσει εντελώς, το έτριψα ελαφρά για να το κάνω λείο και το έβαψα με πράσινο ακρυλικό χρώμα.

Για τον πίσω τοίχο, επέλεξα υπολείμματα ταπετσαρίας με φύλλα και πουλιά – μου άρεσαν πολύ. Τα κόλλησα προσεκτικά, ευθυγραμμίζοντας το σχέδιο.

Αφού στέγνωσαν, κάλυψα την ταπετσαρία με βερνίκι επίπλων για να την προστατέψω από τη βρωμιά, καθώς τα παπούτσια θα φυλάσσονται στο ράφι.

Όταν το χρώμα και το βερνίκι στέγνωσαν εντελώς, πήγαμε στο εξοχικό, όπου ο άντρας μου βοήθησε να στερεώσουμε την επιφάνεια εργασίας και τα πόδια.

Έμεινα ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα και, το πιο σημαντικό, αυτοί για τους οποίους το έκανα, είναι χαρούμενοι!