Κώστας Σαμαράς
Αγία Ηγουμένη,την ευλογία σας.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω κ εγώ τον Άγιο Εφραίμ γιά το θαύμα πού έκανε στον άνδρα μου. Στίς 18 Οκτωβρίου 2001 έπαθε ο άνδρας μου,54 ετών,έμφραγμα.Τόν μεταφέραμε αμέσως στο νοσοκομείο Καλαμάτας-εμείς μένουμε στά Φιλιατρά Μεσσηνίας.Όταν οι γιατροί έκαναν τη διάγνωση,μου είπαν-ήταν ημέρα Παρασκευή-ότι ο ανδρας μου το Σαββατοκύριακο δεν θα τό βγάλει,θά πεθάνει.Είμαστε μέσα στό ιατρείο εγώ,το παιδί μου κ ο κουνιάδος μου.Φαντάζεστε εκείνη τη στιγμή,έφυγε η γή από τα πόδια μου,έχασα τον κόσμο όλον.
Έπνιξα τον πόνο μου κ μπήκα στό δωμάτιο τού άνδρα μου.Ήταν σε αθλία κατάσταση.Τότε,γιά μιά στιγμή,πάει το μάτι μου σε μιά εικόνα πού βρισκόταν μέσα στην εντατική.Ήταν ψηλή κ δεν μπορούσα να την φτάσω.Παρακάλεσα μιά κοπέλα να μού την κατεβάσει κάτω.Διαβάζω,ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ.Τήν πήρα στην αγκαλιά μου μέ δάκρυα στά μάτια κ λέω”Άγιε μου Εφραίμ,δεν σε γνωρίζω ποιός είσαι.Πρώτη φορά ακούω το ονομά Σου…
”Τόν παρακάλεσα με πολλή πίστη,εγώ η αμαρτωλή,να κάνει τον άνδρα μου καλά.Μετά από δύο ώρες,ενώ ήμουν στό διάδρομο καί έκλαιγα γιά να μήν καταλάβει ο άνδρας μου τίποτα, βλέπω το γιατρό να μπαίνει πάλι μέσα στον άνδρα μου κ μετά από λίγη ώρα ξαναβγήκε.Μόλις με είδε να κλαίω,μού φωνάζει:
”Καλά,τί κλαίς;Τώρα είδα τον άνδρα σου κ πάει πρός το καλύτερο!”.
Η χαρά μου δεν περιγράφεται,γιατί αυτός ο ίδιος μού είχε πεί ότι ο ανδρας μου θά πεθάνει,ότι η καρδιά του είναι πολύ άσχημα.Τότε κατάλαβα πώς ο Άγιος Εφραίμ έκανε το θαύμα Του.Από την ημέρα εκείνη,μέρα με τη μέρα πήγαινε πρός το καλύτερο,αφού ο ίδιος ο γιατρός τού είπε:
”Εσύ νά πάς να ανάψεις μιά μεγάλη λαμπάδα!”
χωρίς βέβαια να ξέρει πως παρακαλούσα τον Άγιο. Το απόγευμα τής ίδιας μέρας,ήρθε μία κυρία να δεί τον αδερφό της πού κ εκείνος είχε πάθει έμφραγμα.Τήν βλέπω νά κρατάει στα χέρια της ένα βιβλίο κ την ρωτάω ποιό βιβλίο διαβάζει.Μού λέει ”του Αγίου Εφραίμ,θέλεις να τό διαβάσεις;” Τότε κατάλαβα πώς άλλη μιά φορά μού έστειλε ο Άγιος το μηνυμά Του να Τον γνωρίσω. ”Θα σού φέρω αύριο καί λαδάκι,να σταυρώσεις τον άνδρα σου”είπε,αφού της διηγήθηκα τά όσα συνέβησαν.
Σέ 10 μέρες βγήκε ο άνδρας μου από το νοσοκομείο.Δόξασα τον Άγιο κ τό έλεγα σε όλες τις γνωστές μου. Επειτα από 2 μήνες , είπαν οι γιατροί να ανέβουμε στην Αθήνα για να κάνουν στεφανιογράφημα κ να του περάσουν μπαλονάκι.Έμεινα στό νοσοκομείο 8-10 μέρες.Ηταν παραμονή Χριστουγέννων.Μέσα στο θάλαμο μπήκε ένας ιερέας να εξομολογήσει.Ο άνδρας μου,δεν είχε εξομολογηθεί ποτέ.Εξομολογηθήκαμε κ ο άνδρας μου κ εγώ.Τήν άλλη μέρα,σηκώθηκα πρωί χωρίς να ξέρω από Αθήνα καθόλου.Πήρα ταξί κ ήρθα στό μοναστήρι,Προσκύνησα κ ευχαρίστησα τον Αγιο,κ γύρισα πίσω ανακουφισμένη.Μετά από 1 χρόνο βρίσκουν στον άνδρα μου καρκίνο προστάτη,άλλη μια συμφορά απανωτή.Έπρεπε να εγχειριστεί κ να βγεί όλος ο προστάτης. Ανεβαίνουμε πάλι στην Αθήνα,αυτή τη φορά στό Σισμανόγλειο νοσοκομείο. Οι γιατροί φοβόντουσαν να κάνουν την εγχείρηση,λόγω της καρδιάς του.Τελικά μπήκε στό χειρουργείο μέ υπογραφή δική μου(50-50 οι πιθανότητες).Παρακαλούσα όλη την ώρα την Παναγιά κ τον Αγιο Εφραίμ.Όλα πήγαν καλά. Η εγχείρηση πέτυχε.Ευχαριστώ τον Άγιο Εφραίμ.
Η ταπεινή δούλη τού Θεού
Ιωάννα Ηλιοπούλου.
