Κώστας Σαμαράς
Ο Shepard Dodd ήταν ένα χαρούμενο και υγιές αγοράκι τριών μηνών. Χαμογελούσε όταν έπαιζε με τα παιχνίδια του, έκλαιγε όταν χάλαγε κάποιο και χαμογελούσε ξανά όταν του το έφτιαχναν. Ήταν ένα ξεχωριστό μωράκι για τη γυναίκα μου και εμένα αφού παλεύαμε χρόνια με τη στειρότητα και όταν ήρθε στη ζωή μας (ήταν το δεύτερο παιδί μας), μόνο ευτυχία έφερε.
Στις 6 Απριλίου του 2015 η ζωή μας άλλαξε για πάντα. Μετά από συστάσεις φίλων προσλάβαμε μία babysitter για να κρατάει το παιδί όσο θα λείπαμε στη δουλειά (ο μεγάλος μας γιος πήγαινε νήπιο). Η γυναίκα αυτή είχε πολύ καλές συστάσεις από μία φίλη της γυναίκας μου που μεγάλωσε στην ουσία τα παιδιά της.
έφυγα για τη δουλειά νωρίτερα. Φίλησα τη γυναίκα μου και το παιδί και δεν θα το ξεχάσω ποτέ που φεύγοντας μου χαμογελούσε.
Ήταν η πέμπτη μέρα που ερχόταν η babysitter σπίτι μας. Εκείνη την ημέρα ο μικρός είχε για πρώτη φορά καταρροή και έντονη μάλιστα, αλλά είχε καλή διάθεση γι’ αυτό και δεν ανησυχήσαμε. Η γυναίκα μου πριν φύγει για τη δουλειά ενημέρωσε την babysitter για το μπούκωμα του παιδιού και της είπε πως ό, τι προκύψει μπορούσε να μας πάρει τηλέφωνο. Επίσης της ζήτησε να μην κοιμηθεί το μωρό στην κούνια γιατί το μπούκωμα θα το δυσκόλευε και ήταν και επικίνδυνο. Της είπε καλύτερα να το βάλει να κοιμηθεί στο ριλάξ για να είναι σε επικλινή θέση. Η babysitter την καθησύχασε και μέχρι εδώ όλα καλά. Εξάλλου σύμφωνα με τα λεγόμενά της είχε γνώσεις, είχε παρακολουθήσει σεμινάρια, μαθήματα πρώτων βοηθειών κ.τλ.
Στο δρόμο η γυναίκα μου θυμήθηκε ότι είχε ξεχάσει κάτι και γύρισε σπίτι να το πάρει. Εκεί αντιλήφθηκε ότι η babysitter είχε βάλει για ύπνο το μωρό στην κούνια του ανάσκελα και της ζήτησε για δεύτερη φορά να το σηκώσει και να το βάλει στο ριλάξ.
Τρεις ώρες μετά η babysitter πήρε τηλέφωνο τη γυναίκα μου και της είπε ότι έπρεπε να έρθει στο σπίτι γρήγορα γιατί το μωρό δεν ανέπνεε. Είχε καλέσει ασθενοφόρο ενώ η αστυνομία ήταν ήδη καθοδόν. Μετά από τρία το πολύ λεπτά ο αστυνομικός που κατέφθασε στο σπίτι κάλεσε τη γυναίκα μου και εκείνη κατάλαβε αμέσως ότι τα πράγματα δεν ήταν καλά.
Με πήρε τηλέφωνο. Σταμάτησα το μάθημά μου στη μέση για να της απαντήσω και μου είπε ότι έπρεπε αμέσως να φύγω και να έρθω σπίτι. Το παιδί δεν ανέπνεε. Τα παράτησα όλα και έφτασα στο σπίτι όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Την ώρα εκείνη έβαζαν το παιδί στο ασθενοφόρο. Εξακολουθούσε να μην αναπνέει. Οι διασώστες του έκαναν μαλάξεις για να επανέλθει η καρδιά του και να αναπνεύσει.
Καθώς έτρεχα σαν τρελός με το αυτοκίνητό μου πίσω από το ασθενοφόρο χιλιάδες σκέψεις πέρναγαν από το μυαλό μου. Ήξερα ότι έπρεπε να προετοιμαστώ για το ενδεχόμενο να πεθάνει το παιδί μου και σκεφτόμουν όλα όσα θα ακολουθούσαν.
Όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο πριν τον πάρουν μέσα του έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο. Ήταν παγωμένος. Καθώς οι γιατροί εξακολουθούσαν να παλεύουν να τον επαναφέρουν ο θεράπων ιατρός ήρθε και μας είπε ότι του έδωσαν κι άλλη επινεφρίνη και συνεχίζουν την ανάνηψη.
Περιτριγυρισμένοι από δεκάδες γιατρούς και νοσοκόμες που μας κοίταζαν με οίκτο, αλλά και από πολλούς αστυνομικούς που περίμεναν να μας πάρουν κατάθεση έπρεπε να αποχαιρετήσουμε τον γιο μας, ο οποίος τελικά κατέληξε.
Η babysitter που ανέλαβε να προσέξει το παιδί μας υποτίθεται ότι ήξερε τις πρακτικές ασφαλούς ύπνου αλλά εκείνη όχι μόνο δεν γνώριζε αλλά σκότωσε και το παιδί μας. Όπως αποδείχθηκε προκειμένου να τον βοηθήσει με το μπούκωμα που τον ταλαιπωρούσε τον έβαλε να κοιμηθεί στο καθισματάκι αυτοκινήτου που είχαμε αφήσει σπίτι. Όταν ένα παιδί είναι άσχημα μπουκωμένο απαγορεύεται να κοιμάται τελείως ανάσκελα στην κούνια του, απαγορεύεται όμως να κοιμάται για πολλές ώρες όρθιο στο κάθισμα του αυτοκινήτου. Είναι μία πολύ επικίνδυνη πρακτική που αυξάνει τις πιθανότητες για Σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου.
Το μωρό μας πέθανε από ασφυξία. Αντιλήφθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά 3 ώρες μετά. Το μωρό κοιμόταν στο δωμάτιο πίσω από μία κλειστή πόρτα χωρίς να υπάρχει μόνιτορ να το ελέγχει. Επίσης όπως μάθαμε αργότερα η babysitter ξέχασε να το ελέγξει γιατί πέρασε μία φίλη της και της άφησε την κόρη της γιατί η ίδια θα πήγαινε για φαγητό με άλλες μαμάδες.
Πέρασαν 3 ολόκληρες ώρες μέχρι τελικά να αντιληφθεί ότι το παιδί είχε μελανιάσει. Ήταν πια αργά.
Ποτέ δεν κατηγορήθηκε για το έγκλημά της. Η υπόθεση του παιδιού είναι ακόμα ανοιχτή και ελπίζουμε ως οικογένεια ότι η δικαιοσύνη θα κάνει τη δουλειά της και κάποτε θα τιμωρηθεί.
Δεν ήταν ατύχημα. Ήταν δολοφονία. Ήξερε ότι το καθισματάκι του αυτοκινήτου δεν είναι ασφαλές για ύπνο και ότι 3 ώρες που το άφησε ήταν πάρα πολλές και χωρίς να το ελέγξει κιόλας.
Δεν θέλουμε ο θάνατος του γιου μου να είναι μάταιος. Τα λάθη που κάνουμε όταν βάζουμε ένα μωρό για ύπνο είναι επικίνδυνα. Μάθετε τι πρέπει να κάνετε για να κοιμάται με ασφάλεια το παιδί σας αν θέλετε να το προστατεύσετε.
