Κώστας Σαμαράς
Το «καγκουροτρίαθλο» είναι ένα παρεξηγημένο άθλημα.
Πριν από περίπου έναν μήνα, πραγματοποιήθηκαν μαθητικές καταλήψεις σε κάποιες μονάδες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε Λάρισα και Τύρναβο. Ο μέγιστος αριθμός των σχολείων που συμμετείχαν σε αυτές έφτασε τα οκτώ. Συγκεκριμένα, υπό κατάληψη τέλεσαν τα 1ο, 2ο, 7ο ΕΠΑΛ, ΕΠΑΛ Τυρνάβου, 1ο,7ο, 9ο ΓΕΛ και το 9ο Γυμνάσιο στη Λάρισα. Οι καταλήψεις βγάζουν πάντα ενδιαφέρουσες ιστορίες, πρόσωπα που μένουν στον χρόνο. Και το «διαμάντι» που ξεπήδησε από την όλη φάση, θα μείνει στις καρδιές μας για πάντα.
«Το βίντεο ξεκίνησε, καταγράφει, κατάληψη 2017 ΕΠΑΛ Τυρνάβου. Εδώ βλέπετε το Τσέρι (ή Τζέρι) και τον (Μ)πάκχορντ». Ήταν τα πρώτα λόγια του ήρωα που ρίσκαρε τη ζωή του για να καταγράψει τον τοπικό ήρωα Τσέρι -που, όπως μας ενημερώνει, είναι πάντα έτοιμος για μαλακίες, πράγμα που είναι προφανές ρίχνοντας μια ματιά στο μηχανάκι του- να αγωνίζεται στο καγκουροτρίαθλο.
Ο/το (Μ)πάκχορντ, από την άλλη, δεν ξέρω τι είναι – ίσως κάποιο Pokemon. Ο κάμεραμαν μονολογεί σαν μεθυσμένος, ενώ ο Τσέρι κατευθύνεται προς τον ειδικά διαμορφωμένο τοίχο του σχολείου για να ξεκινήσει την προσπάθειά του, αφού πρώτα έχει πάρει οδηγίες από τον προπονητή του. Το μηχανάκι του είναι πιο πιστό κι απ΄την Ντόλι του Λούκι Λουκ, ακολουθώντας τις προσταγές του. Τα λάστιχα δακρύζουν από συγκίνηση κατά τη διάρκεια της τριβής τους με το έδαφος και το κοινό παίρνει «τζούρες» από τους καπνούς που αφήνει πίσω το μηχανάκι. Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, κάθε ανάσα αντιστοιχεί με δέκα εργοστασιακά τσιγάρα. Ο αντίπαλος του Τσέρι στον τοίχο έχει βγει εκτός μάχης και ο ήρωάς μας οπισθοχωρεί, κάνοντας τη χαρακτηριστική κίνηση πανηγυρισμού του, η οποία έχει αντικαταστήσει το Dabbing στην καθημερινότητα των νέων του Τυρνάβου.
Σας προκαλώ να βάλετε μια περιγραφή του Αλέξη Κωστάλα και να κλείσετε τον ήχο στο βίντεο του ΕΠΑΛ. Αν δεν δακρύσετε από συγκίνηση, δεν έχετε αισθήματα.
Η συνέχεια του καγκουροτρίαθλου -που για να λέμε την αλήθεια θα μπορούσε να αντικαταστήσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, κάποια ανούσια αθλήματα όπως το γρήγορο σκούπισμα του πάγου- δίνεται στην πίστα μπαλέτου για μηχανάκια. Αυτό είναι και το δυνατό σημείο του Τσέρι, ο οποίος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ο Νουρέγιεφ των δύο τροχών». Σας προκαλώ να βάλετε μια περιγραφή του Αλέξη Κωστάλα και να κλείσετε τον ήχο στο βίντεο του ΕΠΑΛ. Αν δεν δακρύσετε από συγκίνηση, δεν έχετε αισθήματα. Ειδικά στο 2:24 που ξεκινάει αυτό το υπέροχο Biellmann spin, η καρδιά μου ράγισε. Σε αυτό το σημείο η καγκουριά μετατράπηκε σε τέχνη. Δεν είναι τυχαίο που φίλοι της καλλιτεχνικής καγκουριάς απ΄ όλη την Ελλάδα έσπευσαν να δηλώσουν στα σχόλια τη συμπαράσταση τους σε αυτό το υπέροχο άθλημα, που, δυστυχώς, πλέον αφορά λίγους κι εκλεκτούς. Για παράδειγμα, ο χρήστης fotovolida stileto, γράφει: «Κρατήστε το ζωντανό το κίνημα (κάγκουρες) αλάνια. Οι καιροί πλέον έχουν αλλάξει και το είδος πάει προς εξαφάνιση». Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια. Η κρίση έχει χτυπήσει για τα καλά τον χώρο του καλλιτεχνικού αθλητισμού.
Το καγκουροτρίαθλο ολοκληρώνεται με το επιτόπιο σπινιάρισμα με κωλοδάχτυλο, όμως όλα έχουν ήδη κριθεί. Ο Τσέρι είναι ο μεγάλος νικητής. Όπως πάντα ήταν λακωνικός στις δηλώσεις του, μιας και είναι γνωστό πως οι μεγάλοι αθλητές μιλάνε με τους τίτλους και τις διακρίσεις τους. «Τα λάστιχα κάηκαν», είπε ο γίγαντας του καγκουροτριάθλου λίγο πριν την απονομή του χρυσού κόφτη. Είναι ο καλύτερος και ήδη γίνεται μεγάλη κουβέντα σχετικά με το αν θα υπάρξει επόμενη μέρα για το άθλημα όταν αποφασίσει να κρεμάσει την εξάτμιση του. Προς το παρόν, και μέχρι να πάρει απολυτήριο από το ΕΠΑΛ, ο Τσέρι έχει μια δυνατή εξαετία μπροστά του. Μια εξαετία γεμάτη συγκινήσεις, καταλήψεις και μπόλικους κόφτες. Είμαστε τυχεροί που ζούμε στην εποχή που είναι ενεργός.
