Κώστας Σαμαράς
Κοιμάμαι μαζί με τον τριών ετών γιο μου. Όταν ξυπνήσει και δεν με δει στο κρεβάτι, κλαίει και με ζητάει συνέχεια. Τί να κάνω; Γενικά είναι πολύ προσκολλημένος πάνω μου. Απολαμβάνω τις στιγμές μαζί του, αλλά μήπως είναι κακό γι’ αυτόν; Ακόμα και στην τουαλέτα, μαζί μου έρχεται.
Αγαπητή αναγνώστρια,
Αντιλαμβάνομαι τον προβληματισμό σας και είναι υπέροχο που αναρωτιέστε ποια στάση συμφέρει να κρατήσετε σε ένα τόσο σημαντικό θέμα, ώστε ο γιός σας να έχει το μεγαλύτερο όφελος.
Το ότι είστε κοντά στον γιό σας και η σχέση σας είναι δυνατή είναι πολύ καλά στοιχεία! Αυτήν την τόσο σημαντική σχέση λοιπόν καθώς μεγαλώνει, έχει να την αξιοποιήσει για το προχώρημα του. Μέσα από τη σχέση σας λαμβάνει αγάπη, φροντίδα, ασφάλεια και εμπιστοσύνη ώστε κάθε φορά να κατακτήσει το επόμενο αναπτυξιακό του βήμα και τελικά να μεγαλώσει! Σε κάθε του βήμα η ματιά σας, η ενθάρρυνση σας είναι πολύ σημαντική για το εάν θα το τολμήσει ή όχι.
Ένα τέτοιο βήμα λοιπόν, αποτελεί και η εξέλιξη του στο θέμα του ύπνου. Το να μπορεί να κοιμάται μόνος, το να έχει τον χώρο και τον χρόνο του, τα οποία αντιστοιχεί να είναι διαφορετικά από τα δικά σας, είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη την οποία έχετε να υποστηρίξετε και να φροντίσετε ώστε να τη φέρετε και να την κατακτήσει.
Με έγνοια πάντα το καλύτερο για όλους σας και με τρυφερότητα, φροντίζετε να βάλετε νέους όρους που ταιριάζουν καλύτερα στην ηλικία του και στην όποια αυτονομία αντιστοιχεί να έχει στην φάση αυτή. Του τα προσφέρετε απλόχερα και είστε εκεί να υποστηρίξετε όμορφα αυτήν την αλλαγή, η οποία χρειάζεται να αναμένετε ότι θα τον δυσκολέψει, καθώς κάθε είδους αλλαγή δυσκολεύει και καλεί τα παιδιά να αντισταθούν. Εσείς παραμένετε σταθερή και φροντίζετε γνωρίζοντας ότι έχετε μόνο να κερδίσετε!
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
