Κώστας Σαμαράς
Η μέδουσα με το που βλέπει την θαλάσσια χελώνα να πλησιάζει απειλητικά, εξωτερικεύει νευροτοξίνες από τα πλοκάμια της προκειμένου να την ακινητοποιήσει. Όμως φαίνεται ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι νευροτοξίνες δεν επηρεάζουν την πεινασμένη θαλάσσια χελώνα και η ίδια δεν χάνει στιγμή και αρχίζει να τη ρουφάει με μανία.
Οι θαλάσσιες χελώνες απαντώνται σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου εκτός του Αρκτικού Ωκεανού. Τα είδη αυτά είναι όλα ευάλωτα ή απειλούμενα. Η ρύπανση, η λαθροθηρία και η τυχαία εμπλοκή τους σε αλιευτικά εργαλεία παραμένουν ανησυχητικές αιτίες μείωσης του πληθυσμού τους που έχει ήδη ελαττωθεί.
Οι μέδουσες είναι πλαγκτονικοί οργανισμοί, οι οποίοι απαντώνται σε όλες τις θάλασσες του κόσμου. Το τσίμπημά τους προκαλεί κνησμό και παράλυση της λείας τους. Ο Ελληνικός λαός την ονομάζει τσούχτρα, επειδή μόλις ακουμπήσει το ανθρώπινο σώμα, εκκρίνει ένα υγρό το οποίο προκαλεί τσούξιμο και κνησμό. Αν και στερούνται βασικών αισθητηρίων οργάνων και δεν έχουν εγκέφαλο, το νευρικό τους σύστημα τους επιτρέπει να αντιλαμβάνονται ερεθίσματα, όπως το φως και η οσμή, και να αντιδρούν γρήγορα σε αυτά. Οι μέδουσες είναι σημαντική πηγή τροφής για τους Κινέζους αλλά και σε άλλες ασιατικές χώρες.
