Κώστας Σαμαράς
Μια θρυλική φιγούρα του κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960, η Σέρλι ΜακΛέιν, στα 90 της πλέον χρόνια, συνεχίζει να τιμάται για την εκπληκτική της πορεία στο Χόλιγουντ. Το εμβληματικό της ταξίδι ξεκίνησε το 1955 με την ταινία “The Trouble with Harry” και συνεχίστηκε μέσα από αξέχαστες ερμηνείες σε ταινίες όπως The Apartment, Irma la Douce και Terms of Endearment. Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια απέχει από τα φώτα της δημοσιότητας, η ΜακΛέιν παραμένει ενεργή στη βιομηχανία, εκφράζοντας τη δέσμευσή της στην υποκριτική και τη χαρά που αντλεί από το να μαθαίνει μέσα από κάθε ρόλο που αναλαμβάνει.
Η προσωπική ζωή της Σέρλι, όμως, έχει σφραγιστεί από τη δική της πολυπλοκότητα. Ήταν παντρεμένη με τον παραγωγό κινηματογράφου Στιβ Πάρκερ για 28 χρόνια, αλλά η σχέση τους τελικά έληξε το 1982. Το ζευγάρι απέκτησε ένα παιδί, τη Σάτσι Πάρκερ, η οποία πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής της ηλικίας ζώντας με τον πατέρα της στην Ιαπωνία. Ενώ η ΜακΛέιν ακολουθούσε την καριέρα της στην Αμερική, ο γάμος της παρέμεινε σχετικά ανοιχτός, με τους δύο συντρόφους να διατηρούν φιλία παρά την απόσταση.
Η αφοσίωση της ΜακΛέιν στην καριέρα της συχνά έμπαινε σε προτεραιότητα έναντι του ρόλου της ως μητέρα. Πίστευε ότι η πλήρης αφοσίωση στη δουλειά της την βοηθούσε να αποφύγει την απογοήτευση που ίσως ένιωθε αν έμενε στο σπίτι. Αυτή η προσέγγιση, επηρεασμένη από τη θυσία των φιλοδοξιών της δικής της μητέρας, δημιούργησε μια περίπλοκη δυναμική με την κόρη της. Η Σάτσι, η οποία ζούσε ανάμεσα σε ηπείρους και περνούσε χρόνο σε οικοτροφεία στην Ευρώπη, μίλησε ανοιχτά για τα συναισθήματα μοναξιάς και συναισθηματικής απόστασης κατά την ανατροφή της, κάτι που αργότερα κατέγραψε στο βιβλίο της Lucky Me: My Life With — and Without — My Mom.
Το βιβλίο της Σάτσι απεικονίζει τη Σέρλι ως μια μητέρα που μερικές φορές ήταν απομακρυσμένη, και η σχέση τους αντανακλούσε αντιφατικές απόψεις για τη ζωή της οικογένειας. Ενώ η Σέρλι embraced έναν μη παραδοσιακό τρόπο ζωής, η Σάτσι επιθυμούσε τη σταθερότητα μιας πιο συμβατικής οικογένειας. Τα συναισθηματικά κενά μεταξύ τους ήταν έντονα για τη Σάτσι, ιδιαίτερα κατά την εφηβεία της, όταν περνούσε τις γιορτές μόνη και ένιωθε εγκαταλειμμένη από την ασταθή αγάπη της μητέρας της.
Τώρα, καθώς η Σέρλι ΜακΛέιν απολαμβάνει μια πιο ήσυχη και περισυλλεκτική φάση της ζωής της, η σχέση με την κόρη της παραμένει περίπλοκη, αλλά έχει εξελιχθεί. Η προσοχή της Σέρλι έχει στραφεί στη δουλειά της και την προσωπική της ευτυχία, βρίσκοντας ανακούφιση στο ράντσο της στο Νέο Μεξικό. Αν και η ρομαντική της ζωή έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα, τα αγαπημένα της σκυλιά και οι στενοί φίλοι της προσφέρουν μια αίσθηση οικειότητας και συντροφικότητας. Εν τω μεταξύ, η Σάτσι, τώρα μητέρα και η ίδια, αναπολεί τις δικές της εμπειρίες στην ανατροφή παιδιών, χρησιμοποιώντας το παρελθόν της για να καθοδηγήσει τη δημιουργία μιας καλύτερης σχέσης με την οικογένειά της.
