Η νόσος του Huntington είναι μια χρόνια νευροεκφυλιστική ασθένεια του εγκεφάλου, που εξαιτίας της τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου καταστρέφονται με την πάροδο του χρόνου.
Η νόσος τυπικά ξεκινάει μεταξύ των ηλικιών 30 και 50 ετών, αλλά μπορεί να αρχίσει και σε νεότερη ηλικία και επηρεάζει την κινητικότητα, τη συμπεριφορά, την σκέψη, την κατανόηση, τη μάθηση και τη μνήμη, και εν τέλει την προσωπικότητα του ατόμου.
Το πιο συχνό σύμπτωμα είναι η χορεία, δηλαδή κινήσεις που μοιάζουν με χορό και το άτομο δεν μπορεί να ελέγξει. Άλλες κινητικές διαταραχές μπορεί να αφορούν δυσκολία στην ομιλία και τη βάδιση.
Το άτομο είναι επίσης πιθανό να παρουσιάζει διαταραχές μνήμης, αδυναμία συγκέντρωσης, δυσκολία στην εκτέλεση προγραμματισμένων εργασιών, διαταραχή ελέγχου των παρορμήσεων, κατάθλιψη, διαταραχές ύπνου, σεξουαλικά προβλήματα, δυσκολία στην κατάποση κ.α.
Ερευνητές ανακάλυψαν γενετική σχέση μεταξύ ρευματοειδούς αρθρίτιδας και νόσου του Huntington, που μπορεί ενδεχομένως να είναι υποσχόμενη για νέους θεραπευτικούς στόχους και φάρμακα.
Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Σαν Ντιέγκο στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας και της Κλινικής Mount Sinai ανακάλυψαν αλληλεπικάλυψη των αιτίων που προκαλούν τη νόσο Huntington και τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, στην προσπάθειά τους να αποκρυπτογραφήσουν τους επιγενετικούς παράγοντες της δεύτερης.
Ο Δρ. Gary S. Firestein από την Ιατρική Σχολή του Σαν Ντιέγκο και οι συνεργάτες του ανέπτυξαν ένα αλγόριθμο που ενσωμάτωσε και εν τέλει μείωσε τον αριθμό των επιγενετικών συνδυασμών στα γονίδια ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Οι ερευνητές μελέτησαν το επιγονιδίωμα στα κύτταρα αρθρώσεων ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Την ομάδα ελέγχου αποτελούσαν ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα.
Ο Δρ Wei Wang, δήλωσε ότι η σύγκριση διαφόρων στοιχείων επιγονιδιώματος είναι δύσκολη, επειδή αφορά ποικιλία διαφορετικών υποομάδων στοιχείων που δεν μπορούν να αναλυθούν μαζί, όπως διάφορες μεθόδους στις οποίες μεταβάλλεται το DNA.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Nature Communications.