Κώστας Σαμαράς
Ο γιατρός που ανέλαβε την πρωτοποριακή εγχείρηση εξηγεί τη μεθοδολογία. Μια 18χρονη, με διαγνωσμένη διαταραχή ταυτότητας φύλου, έγινε πλέον αγόρι…
μετά από επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου με μια νέα τεχνική, η οποία εφαρμόστηκε τον περασμένο Μάρτιο για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Ιατρικό Διαβαλκανικό στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα, χάρη στην τεχνική αυτή, απέκτησε ανδρικό μόριο, μήκους 15 εκατοστών, το οποίο θα είναι λειτουργικό, ενώ θα έχει κανονικά οργασμό, επειδή τα νεύρα του φαλλού, ο οποίος δημιουργήθηκε από ιστό που ελήφθη από τον μηρό, συνδέθηκαν στην κλειτορίδα.
Ωστόσο, θα χρειαστεί να περάσει ένας χρόνος, ώστε το άτομο αυτό, το οποίο έχει πλέον αποκτήσει με δικαστική απόφαση αντρικό όνομα, να υποβληθεί σε νέα επέμβαση, η οποία θα εξασφαλίζει τη λειτουργικότητα του ανδρικού μορίου.
Ο επαναπροσδιορισμός φύλου έγινε μετά την ολοκλήρωση μιας σειράς επεμβάσεων, οι οποίες ξεκίνησαν κατόπιν διάγνωσης διαταραχής ταυτότητας φύλου, και τη λήψη ορμονών για την αρρενοποίηση των χαρακτηριστικών.
Για το περιστατικό αυτό αυτό μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πλαστικός χειρουργός Πρόδρομος Παπαϊωάννου, ο οποίος έκανε όλες τις επεμβάσεις για τον επαναπροσδιορισμού του φύλου του 18χρόνου.
Η επέμβαση έγινε αρχές Μαρτίου από Θεσσαλονίκη, αλλά η παρακολούθηση είχε ξεκινήσει πριν δύο χρόνια. Πέρασε μεγάλη ταλαιπωρία, γιατί οι ψυχίατροι που είχαν αναλάβει το περιστατικό νωρίτερα, δεν ήθελαν να αποδεχτούν ότι έχει διαταραχή ταυτότητας φύλου. Όταν τελικά διαπιστώθηκε έγκυρα η διαταραχή ταυτότητας φύλου προχωρήσαμε με τη συγκατάθεση των γονέων σε ενέργειες, οι οποίες αφορούσαν κυρίως τη λήψη ορμονών, για να αρχίσουν σιγά σιγά να αλλάζουν τα εξωτερικά χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια, προχωρήσαμε στην αφαίρεση και την αρρενοποίηση του στήθους γιατί δεν είναι απλά αφαίρεση, πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα. Εν τέλει, αφού ενηλικιώθηκε, προχωρήσαμε σε επέμβαση επαναπροσδιορισμού, η οποία έγινε σε δύο φάσεις.
Στην πρώτη φάση αφαιρέθηκαν τα γυναικεία γεννητικά όργανα, δηλαδή η μήτρα και οι ωοθήκες, ενώ ένα μέρος του βλεννογόνου του κόλπου διατηρήθηκε για να χρησιμοποιηθεί αργότερα ως ουρήθρα. Στη δεύτερη φάση, που έγινε περίπου ένα μήνα μετά την πρώτη και αφού είχαμε επούλωση των μοσχευμάτων, χρησιμοποιήθηκε μια καινούργια τεχνική που εφαρμόζεται σε πολύ λίγα κέντρα στο εξωτερικό.
Με αυτή την τεχνική πήραμε ένα μέρος δέρματος από τον μηρό μαζί με τα αγγεία και τα νεύρα του και ουσιαστικά δημιουργήσαμε δύο κυλίνδρους που είναι ο ένας μέσα στον άλλον ώστε να μπορέσουμε να έχουμε εσωτερικά την ουρήθρα και εξωτερικά το δέρμα του φαλλού.
Το μέγεθος του φαλλού δημιουργήθηκε αναλογικά με το σώμα και αυτή τη στιγμή είναι περίπου 15-16 εκατοστά και έχει διάμετρο τεσσάρων εκατοστών. Το μέγεθος δεν θα έχει τις αυξομειώσεις που έχει το πέος φυσιολογικά, δηλαδή δεν θα αλλάζει το μήκος στη στύση. Θα αλλάζει η σκληρότητα ώστε να μπορέσει να έχει διείσδυση.
Σ΄αυτή τη φάση η λειτουργία του φαλλού έχει να κάνει ως εξής: είναι ένα κομμάτι ιστού το οποίο είναι αιματούμενο και ζωντανό και το έχουμε συνδέσει πάνω στα νεύρα της κλειτορίδας, ώστε να μπορέσει να έχει μια αίσθηση και μία καλή λειτουργία όταν θα γίνει η επούλωση. Σε δεύτερη φάση, η οποία θα γίνει μετά από ένα χρόνο, θα τοποθετήσουμε και τις προθέσεις που αφορούν τη λειτουργία της στύσης.
Μιλάμε πλέον για μηχανικές προθέσεις, οι οποίες τοποθετούνται και στα άτομα που έχουν διαταραχή στύσης, ώστε να μπορούν να έχουν στύση. Δυστυχώς το κόστος των υλικών δεν καλύπτεται από τα ταμεία και είναι υψηλό, ανέρχεται στα 6.000-7.000 ευρώ. Οργασμός θα υπάρχει, γιατί ο φαλλός είναι συνδεμένος με την κλειτορίδα.
