Κώστας Σαμαράς
Ένα τεράστιο γεωστρατηγικό παιχνίδι διαδραματίζεται στην Α.Μεσόγειο το τελευταίο διάστημα από Τουρκία, ΗΠΑ, Ρωσία , ενώ Ελλάδα και Κύπρος προς το παρόν παρακολουθούν απλά τα τεκταινόμενα.
Η Τουρκία σε μια «έξαψη» των προσπαθειών της προσπαθεί εναγωνίως να χαράξει «γκρίζες ζώνες», κυρίως στο Αιγαίο αλλά και στην θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στο Αιγαίο, Κρήτη, Κύπρο και Αίγυπτο ικανοποιώντας παράλληλα και άλλους.
Την ίδια ακριβώς στιγμή η Ρωσία «πατάει πόδι» στην Λιβύη και πολεμικά της αεροσκάφη προσγειώνονται σε αεροδρόμιο της Ανατολικής πλευράς της χώρας προκαλώντας πραγματικά σοκ και δέος σε ΗΠΑ και ΕΕ.
Η τεράστια αυτή περιοχή έχει αποκτήσει λοιπόν για Τουρκία και Ρωσία μια πολύ μεγάλη σημασία όχι μόνο για τα απίστευτα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που διαθέτει, αλλά και για το διακύβευμα του γεωπολιτικού ελέγχου της ως θαλάσσια και αεροπορική δίοδο.
Η Τουρκία αρχικά έχει λάβει επίσημη θέση διεκδικώντας ΑΟΖ σύμφωνα με τον υπουργό άμυνας Χ.Ακάρ, από τα Δωδεκάνησα μέχρι ΝΑ της Κρήτης, προκαλώντας τις ΗΠΑ και την EXXON MOBILL η οποία ετοιμάζεται να εκμεταλλευτεί ολόκληρη την νότια πλευρά της μεγαλονήσου.
Ως γνωστό ο Τούρκος υπουργός Άμυνας την 24η Οκτωβρίου παρουσίασε και χάρτη με τις διεκδικήσεις της χώρας του που φτάνει μέχρι την ΑΟΖ της Λιβύης, σε μια προσπάθεια εγκλωβισμού και ακύρωσης των σχεδίων ΗΠΑ-Ελλάδος στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μιλώντας στο πρακτορείο ειδήσεων Anadolu ο Akar απείλησε λέγοντας ότι δεν θα ήταν δυνατό κανένα έργο στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς τη συμμετοχή της Άγκυρας.
Τα σχόλιά του ήρθαν μια ημέρα μετά την τουρκική προειδοποίηση προς την Ελλάδα, ότι η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο από έξι σε 12 ναυτικά μίλια Θα ήταν αιτία πολέμου.
Η χώρα μας απάντησε ότι θα αποφασίσει η ίδια πότε και πώς θα ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, αλλά αυτά μάλλον αποτελούν «ψιλά γράμματα» στα σχέδια Άγκυρας και Κρεμλίνου στην ίδια περιοχή .
Υπενθυμίζουμε ότι στην Κρήτη έχει έδρα της μία από τις πιο σημαντικές ναυτικές, και σε λίγο και αεροπορικές βάσεις των ΗΠΑ στην Α.Μεσόγειο, και μιλάμε για την Σούδα,που ελέγχει την Μ.Ανατολή και την Β.Αφρική με επίκεντρο το νέο τεράστιο παιχνίδι που αφορά τα λιβυκά πετρέλαια σε μια χώρα που είναι χωρισμένη στα δύο.
Σύμφωνα με το γνωστό αμυντικό portal IHS Jane’s, ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη προσγειώθηκαν σε αεροδρόμιο στην ανατολική Λιβύη, το οποίο χρησιμοποιούνταν πριν ως στρατιωτική βάση .
Τα σήματα ADS-B ανοιχτού κώδικα κατέδειξαν ότι δύο στρατιωτικά αεροσκάφη τύπου Tupolev Tu-154M της Ρωσικής Αεροπορίας (VKS) ολοκλήρωσαν τουλάχιστον δύο αποστολές μέσω του αεροδρομίου Al-Khadim στην Λιβύη.
Οι πτήσεις πραγματοποιήθηκαν στις 17 και 22 Οκτωβρίου 2018, και αφορούσαν αεροσκάφη που προσγειώθηκαν καθώς επέστρεψαν από το Χαρτούμ του Σουδάν εν κινήσει προς την ρωσική Αεροπορική Βάση Hmeimimστη δυτική Συρία.
Στις 4 Οκτωβρίου ένα ρωσικό μεταφορικό αεροσκάφος VKS Il-76 πέταξε από την βάση Hmeimim πάνω από την Κρήτη και προσγειώθηκε στην Λιβύη, σύμφωνα με την ιστοσελίδα IHS Jane’s 360.
Η περιοχή Αλ Κάουνμπα είναι επίσης στο έδαφος που ελέγχεται από τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης (LNA).
Η ισχυρότερη φατρία στην ανατολική Λιβύη έχει ως επικεφαλής τον στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ , ο οποίος ήταν μέλος της κυβέρνησης Καντάφι στην δεκαετία του 1980.
Έτσι η περιοχή αυτή της Α.Μεσογείου έχει αποκτήσει τεράστια σημασία τόσο για τα κοιτάσματα που διαθέτει… όσο και για την στρατιωτική σημασίας της για Τουρκία και Ρωσία.
Η Τουρκία χρησιμοποιώντας την δική της ερμηνεία περί ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας στις αξιώσεις της, διεκδικεί και περιοχές γύρω και από την Κύπρο όπως συμβαίνει με τα ελληνικά νησιά .
Οι Τούρκοι δεν αναγνωρίζουν την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και κινούνται γενικώς κατά το δοκούν προκαλώντας ποικίλα προβλήματα στην δύση.
Έλληνες αμυντικοί αναλυτές εκτιμούν ότι αυτή την στιγμή η Τουρκία του Ρ.Ερντογάν ενώ κινείται σαφώς για να ικανοποιήσει τα δικά της συμφέροντα, υπάρχει η αίσθηση ότι προσπαθεί να εξυπηρετήσει και ρωσικές βλέψεις, οι οποίες αφορούν αρχικά την Λιβύη και φτάνουν μέχρι και μια μελλοντική πιθανή κοινή (με Τουρκία) εξερεύνηση της περιοχής, της υπό «διαμόρφωση τουρκικής ΑΟΖ”, μιας και η Άγκυρα δεν διαθέτει την κατάλληλη τεχνογνωσία .
Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, η δημιουργία αμερικανικών βάσεων σε ελληνικά νησιά προφανώς εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον στην Α.Μεσόγειο στην οποία όπως δείχνουν τα πράγματα διαδραματίζεται μια τεράστια σύγκρουση συμφερόντων κυρίως ανάμεσα σε δύο υπερδυνάμεις .
Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της υπόγειας σύγκρουσης πιθανόν να αποτυπωθεί σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο, όπου Ελλάδα και Τουρκία θα βρεθούν και πάλι πιθανόν πάρα πολύ κοντά σε μια πολεμική σύρραξη που θα εξυπηρετεί στην ουσία κατά βάση άλλους πιο ισχυρούς.
