Πέγκυ Σκουλού
Δίπλα σε μια από τις ομορφότερες παραλίες της Πελοποννήσου και πιο συγκεκριμένα της Αργολίδας πριν από 50 περίπου χρόνια δημιουργήθηκε μια τουριστική μονάδα που ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της.
Αναφερόμαστε στο HOTEL SALADI πολύ κοντά στο χωριό Δίδυμα Αργολίδας που είναι γνωστό στις μέρες μας για τους εντυπωσιακούς κρατήρες – δολίνες που βρίσκονται σε αυτό. Το HOTEL SALADI ήταν ένα ξενοδοχείο που απευθύνονταν αποκλειστικά σε γυμνιστές και παρείχε στους επισκέπτες του πρωτοποριακές ακόμα και για τις μέρες μας υπηρεσίες.
Ήταν φιλικό στα κατοικίδια ενώ υπήρχαν ακόμη και υποδομές ώστε να είναι δυνατή η πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του από άτομα που αντιμετώπιζαν κινητικά προβλήματα.
Το ξενοδοχείο είχε 924 κλίνες, βρισκόταν κοντά στην παραλία και διέθετε πάρκινγκ 100 θέσεων, περιοχή μίνι γκολφ, γήπεδο τένις και βόλεϊ, παιδική χαρά, πισίνα ενηλίκων, παιδική πισίνα, αμφιθέατρο, βιολογικό καθαρισμό δυνατότητας 2000 ατόμων. Στο χώρο γύρω από το ξενοδοχείο έχουν φυτευτεί 1000 ρίζες ελιές και 500 λεμονιές!
Τα δωμάτια ήταν πλήρως εφοδιασμένα με τηλεόραση, ψυγείο, κλιματισμό και όλα αυτά την δεκαετία του ’80, όταν τίποτα από αυτά δεν θεωρούνταν αυτονόητο.
Το «στοιχειωμένο» από γυμνιστές ξενοδοχείο ήταν περιφραγμένο ώστε να αποκλειστεί κάθε επαφή ανάμεσα στους τουρίστες και στους κατοίκους του χωριού. Οι αντιδράσεις όμως της τοπικής κοινωνίας και της εκκλησίας ήταν έντονες.
Οι ντόπιοι ξεσηκώθηκαν κατά της μονάδας και της γυμvής πελατείας της, θεωρώντας πως οι Ευρωπαίοι επισκέπτες ήταν ελαφρών ηθών και αποτελούσαν ηθικό κίνδυνο για την τοπική κοινωνία. Ξεκίνησαν κινητοποιήσεις, με συλλαλητήρια και πορείες που κατέληγαν μέχρι και την είσοδο του ξενοδοχείου, διαμαρτυρόμενοι για τα «Σόδομα και Γόμορρα» που συνέβαιναν κάτω από τη μύτη τους, όπως γράφτηκε και στον Τύπο της εποχής.
Όλα αυτά είχαν το κόστος τους για την Ακτή Salanti, η οποία σταδιακά σταμάτησε να είναι το ίδιο θελκτική για το κοινό στο οποίο απευθυνόταν αρχικά.
Έτσι, το κατάλυμα που τάραξε τα νερά πριν από σχεδόν 40 χρόνια, δεν μπόρεσε να ορθοποδήσει ξανά ποτέ. Παρά το γεγονός ότι άλλαξε έκτοτε κάμποσες φορές ιδιοκτησία και χρήσεις, ξεπεράστηκε από την εποχή του και τελικά έμεινε ένα «κουφάρι» που έμεινε ανεκμετάλλευτο και τελικά έρμαιο στον καιρό και στο πλιάτσικο το οποίο δέχθηκε.
