Κώστας Σαμαράς
Σπαρακτικές ιστορίες από την πύρινη κόλαση
Πώς αναγνωρίστηκε μία από τις πρώτες σορούς
«Κολυμπούσε και τα ρούχα της επέπλεαν, έτσι νομίζω πνίγηκε», συγκλονίζει η κόρη
Τυχερή μέσα στην ατυχία της ή άτυχη; Την ώρα που εκατοντάδες άνθρωποι έχουν βυθιστεί τις τελευταίες μέρες σε μία δίνη ανασφάλειας, πόνου και αγωνίας αναζητώντας τα αγαπημένα τους πρόσωπα που χάθηκαν από το μένος των καταστροφικών πυρκαγιών σε πολλά μέτωπα της Ανατολικής Αττικής, για κάποιους άλλους αυτός ο πόνος της συνειδητοποίησης ήρθε πολύ πιο γρήγορα.
Από τους πρώτους που μπήκαν στην εξαιρετικά επώδυνη διαδικασία της αναγνώρισης σορών, ήταν μία κόρη, που έχασε την ηλικιωμένη μητέρα της η οποία προσπαθούσε να γλιτώσει από φλεγόμενα συντρίμμια στην Αργυρά Ακτή, στο Μάτι. Ήταν από τις πρώτες που έσπευσαν στα νεκροτομεία όπου συγκεντρώθηκαν όλες οι σοροί, φορτωμένη με το δυσβάσταχτο χρέος του να πει «ναι, αυτή είναι η μαμά μου».
«Ήρθα αναγνωρίσω τη σορό της μητέρας μου. Χθες πνίγηκε στο Μάτι, στην Αργυρά Ακτή», είπε με βουρκωμένα μάτια, αλλά ηρωική ψυχραιμία η γυναίκα. Από τις πληροφορίες που πήρε από την ανιψιά της, η οποία βρισκόταν μαζί με τη γιαγιά της την ώρα της καταστροφής, ανέφερε πως οι δύο γυναίκες «έφτασαν σε ένα σημείο που υπήρχε μια καφετέρια που φλεγόταν η στέγη της, και ενώ ήταν συγκεντρωμένος κόσμος στην άκρη της θάλασσας, όταν η στέγη κατέρρευσε, ο κόσμος που ήταν μες στο νερό αναγκάστηκε να κολυμπήσει προς τα βαθιά για να απομακρυνθεί από τα φλεγόμενα συντρίμμια».
Η εξιστόρηση των τραγικών συμβάντων συνεχίζεται: Αυτές τις πληροφορίες τις έχω από την ανιψιά μου που επέζησε. Νομίζω πως πνίγηκε γιατί ήταν φορτωμένη με σακίδια και κολυμπούσαν με τα ρούχα τους. Την αναγνώρισα από το σακίδιο με την ταυτότητά της και τα προσωπικά της αντικείμενα.
