“Μὴν πάς σ’ αὐ­τὸν τον Άγιο είναι απατεώνας” ~ Η γυναίκα που είχε καρκίνο

Η γυ­ναί­κα ποὺ εἶ­χε καρ­κί­νο

Κά­ποι­α γυ­ναί­κα ποὺ ἔ­πα­σχε ἀ­πὸ καρ­κί­νο τοῦ μα­στοῦ, ἄ­κου­σε γιὰ τὸν ἀβ­βᾶ Λογ­γῖ­νο καὶ ζή­τη­σε νὰ τὸν συ­ναν­τή­σει. Αὐ­τὸς κα­θό­ταν σε ένα δι­α­μέ­ρι­σμα τῆς Ἀ­λε­ξάν­δρειας. Ἐ­κεῖ ποὺ τὸν γύ­ρευ­ε ἡ γυ­ναί­κα, ἔ­τυ­χε αὐ­τὸς νὰ μα­ζεύ­ει ξύ­λα κον­τὰ στὴ θά­λασ­σα. Τὸν βρῆ­κε λοι­πὸν καὶ τοῦ λέ­ει:

Ἀβ­βᾶ, ποῦ μέ­νει ὁ ἀβ­βᾶς Λογ­γῖ­νος, ὁ δοῦ­λος τοῦ Θε­οῦ – κα­θὼς δὲν γνώ­ρι­ζε ὅ­τι ἦ­ταν αὐ­τός. Κι αὐ­τὸς τῆς λέ­ει:

-Τί τὸν θέ­λεις ἐ­κεῖ­νον τὸν ἀ­πα­τε­ώ­να;

-Μὴν πᾶς σ’ αὐ­τὸν, εἶ­ναι ἀ­πα­τε­ώ­νας.

Τί εἶ­ναι αὐ­τὸ ποὺ ἔ­χεις;

Κι ἡ γυ­ναί­κα τοῦ ἔ­δει­ξε τὸ πά­θη­μά της. Κι αὐ­τὸς σταύ­ρω­σε τὸ ση­μεῖ­ο, τὴν ἔ­δι­ω­ξε καὶ τῆς εἶ­πε:

Πή­γαι­νε καὶ ὁ Θε­ὸς θὰ σὲ θε­ρα­πεύ­σει. Ὁ Λογ­γῖ­νος δὲν μπο­ρεῖ νὰ σὲ ὀ­φε­λή­σει κα­θό­λου. Ἔ­φυ­γε ἡ γυ­ναί­κα ποὺ πί­στε­ψε στὰ λό­για του καὶ θε­ρα­πεύ­τη­κε ἀ­μέ­σως.

Με­τὰ ἀ­πὸ αὐ­τά, δι­η­γή­θη­κε σὲ κά­ποι­ους τὴν ὑ­πό­θε­ση καὶ τοὺς εἶ­πε κά­ποι­α ση­μά­δια τοῦ γέ­ρον­τος κι ἔ­τσι ἔ­μα­θε ὅ­τι αὐ­τὸς ὁ ἴ­διος ἦ­ταν ὁ ἀβ­βᾶς Λογ­γῖ­νος.